odziedziczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}dziedziczyć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziedziczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, dziedziczyćczę, dziedziczyćczy, dziedziczyćony {{/stl 8}}– odziedziczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otrzymywać w spadku dobra materialne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
matka — 1. Matka dzieciom «o kobiecie, która ma dzieci i poświęca im cały swój czas»: Żony ja szukał i żonę znalazł. Prawdziwą. Gospodyni z niej będzie znamienita i matka dzieciom. H. Auderska, Lato. 2. Matka natura (Matka Natura), matka ziemia (Matka… … Słownik frazeologiczny
wypisać — Wypisz, wymaluj «dokładnie taki sam, tak samo»: Dziadek był brzydki. (...) Nie płacz, Dominiko – złościła się babka – bo wtedy jesteś, wypisz – wymaluj, cały Karol. Brzydsza niż normalnie. Że też to dziecko musiało odziedziczyć po nim urodę... M … Słownik frazeologiczny
hektar — m IV, D. a, Ms. hektararze; lm M. y 1. «jednostka powierzchni gruntu równa 100 arom, tj. 10 000 m2 (skrót: ha)» Hektar lasu, ogrodu, ziemi. Gospodarstwo o powierzchni dziesięciu hektarów. 2. «ziemia, grunt o powierzchni 1 hektara» Plony,… … Słownik języka polskiego
krew — ż V, DCMs. krwi, W. krwi, blm 1. «płynna tkanka krążąca w układzie żył i tętnic kręgowców, składająca się z płynnego osocza i krwinek; dostarcza tkankom tlen z narządów oddechowych i zabiera dwutlenek węgla, rozprowadza substancje odżywcze i… … Słownik języka polskiego
przodek — m III, D. przodekdku a. przodekdka, N. przodekdkiem; lm M. przodekdki 1. «w kopalni: czoło chodnika, ściany lub komory; wyrobisko, gdzie się urabia kopalinę użyteczną lub skałę płonną» Przodek wybierkowy, węglowy. Przodek chodnikowy, szybowy,… … Słownik języka polskiego
spuścizna — ż IV, CMs. spuściznaiźnie, blm 1. «to, co zostaje w spadku po kimś; spadek, dziedzictwo» Spuścizna po ojcu. Dostać, odziedziczyć, otrzymać coś w spuściźnie. Przekazać coś komuś w spuściźnie. 2. «utwory, dzieła autora, który już nie żyje»… … Słownik języka polskiego
wdać — dk I, wdam, wdasz, wdadzą, wdaj, wdał, wdany wdawać ndk IX, wdaję, wdajesz, wdawaj, wdawał, wdawany, środ. «szyjąc ściągnąć nieco jedną część tkaniny tak, aby zszyć ją równo z drugą, krótszą częścią» Wdać rękaw w wykrój ramienia. wdać się wdawać… … Słownik języka polskiego
wyssać — dk IX, wyssaćssę, wyssaćssiesz, wyssaćssij, wyssaćał, wyssaćany wysysać ndk I, wyssaćam, wyssaćasz, wyssaćają, wyssaćaj, wyssaćał, wyssaćany 1. «ssąc wyciągnąć z czegoś płyn, płynną substancję, także powietrze» Wyssać sok z pomarańczy. Dziecko… … Słownik języka polskiego
