- bezeceństwo
- n III, Ms. \bezeceństwowie; lm D. \bezeceństwostwksiążk. «postępowanie, czyn budzące odrazę, wstręt; łajdactwo, niegodziwość»
Mówić, popełniać bezeceństwa.
Dopuszczać się bezeceństw.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezeceństwo
Look at other dictionaries:
bezeceństwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. bezeceństwowie {{/stl 8}}{{stl 7}} czyn, postępowanie odznaczające się brakiem czci, honoru, szacunku; niegodziwość, nikczemność, podłość, ohyda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tego bezeceństwa nie wybaczyła mu do śmierci.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
zberezeństwo — n III, Ms. zberezeństwowie; lm D. zberezeństwoeństw «coś budzącego odrazę, wstręt; bezeceństwo» Opowiadać zberezeństwa. Robić zberezeństwa … Słownik języka polskiego
