okwiecić

okwiecić
dk VIa, \okwiecićcę, \okwiecićcisz, okwieć, \okwiecićcił, \okwiecićcony - okwiecać ndk I, \okwiecićam, \okwiecićasz, \okwiecićają, \okwiecićaj, \okwiecićał, \okwiecićany
«pokryć, obsypać, ozdobić kwiatami»

Okwiecić mieszkanie.

Okwiecona gałązka jabłoni.

Okwiecony sad.

Domy z okwieconymi balkonami.

przen. «ucieszyć, rozradować»

Jej widok okwiecił serce chłopca.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • o- — 1. «przedrostek nadający czasownikowi podstawowemu uzupełniający odcień znaczeniowy: ogarnięcie czegoś z różnych stron lub ogarnięcie częściowe, skierowanie czegoś w dół lub wstecz, przeniesienie czynności na inny typ przedmiotu niż ten, do… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”