bezgłowy

bezgłowy
1. «nie mający głowy, pozbawiony głowy»

Bezgłowa lalka.

Bezgłowy manekin.

Bezgłowe stwory baśniowe.

2. «nie mający zakończenia (głowy, główki)»

Śrubki bezgłowe.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • bezgłowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezgłowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który nie ma głowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}W snach dręczył ją bezgłowy potwór. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • akefaliczny — szt. «nie mający głowy, bezgłowy w odniesieniu do stworów przedstawianych w sztuce» ∆ lit. Wiersz akefaliczny «w metryce antycznej wiersz pozbawiony pierwszego elementu» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”