bezkrytycznie

bezkrytycznie
\bezkrytycznieej
«nie kierując się krytycyzmem w ocenie; naiwnie, łatwowiernie»

Bezkrytycznie w coś wierzyć.

Uwielbiać kogoś bezkrytycznie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • bezkrytycznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezkrytyczny: Zaufać komuś bezkrytycznie. Podchodzić bezkrytycznie do czegoś. Ulegać bezkrytycznie wymogom mody. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • samochwała — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIa, CMc., samochwałaale, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba bezkrytycznie wychwalająca samą siebie, lubiąca się chwalić, chełpliwa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okropny, niepoprawny samochwała. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • echo — 1. Budzić echo «wywoływać reakcję na coś»: (...) jeśli mowa Kościoła kieruje się do „dobrej woli człowieka”, to musi być taką mową, która budzi echo w przestrzeniach ludzkiej duszy. J. Tischner, W krainie. 2. Być, stać się czyimś echem… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny

  • patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… …   Słownik frazeologiczny

  • placek — 1. pot. Masz babo placek «zwrot o charakterze ekspresywnym wyrażający zaskoczenie, najczęściej przez coś niepożądanego»: Masz babo placek – pomyślała Jola. – Teraz wszystko się wyda. I co ona o mnie pomyśli? A. Bahdaj, Wakacje. 2. pot. Padać,… …   Słownik frazeologiczny

  • posłuch — Dać czemuś posłuch «uwierzyć w coś bezkrytycznie» …   Słownik frazeologiczny

  • bałwochwalca — m odm. jak ż II, DCMs. bałwochwalcacy; lm M. bałwochwalcacy, DB. bałwochwalcaców «według religii chrześcijańskiej: człowiek oddający cześć boską bożkom, bałwanom; poganin» przen. «człowiek bezkrytycznie hołdujący jakimś zasadom, formom»… …   Słownik języka polskiego

  • bożyszcze — n I; lm D. bożyszczeyszczy a. bożyszczeyszcz → bożek (w zn. 1) Pogańskie bożyszcze. Kamienne bożyszcze. przen. «człowiek bezkrytycznie uwielbiany, czczony, rzecz uważana za nienaruszalną, najważniejszą, wymagająca czci» Bożyszcze ekranu.… …   Słownik języka polskiego

  • bóg — m III, DB. boga, W. boże, N. bogiem 1. Bóg blm «w religiach monoteistycznych: istota nadprzyrodzona, najwyższa, stworzyciel świata» Pojęcie Boga. Idea Boga. Wierzyć w Boga. ◊ Jak u Pana Boga za piecem «dobrze bezpiecznie» ◊ Żal się Boże, pożal… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”