opuszczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. opuścić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan, w jakim znajduje się ktoś, kogo wszyscy opuścili;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyrzutnia — ż I, DCMs. wyrzutniani; lm D. wyrzutniani 1. «urządzenie do wystrzeliwania pocisków rakietowych, torped, do wyrzucania bomb, instalowane na okrętach, samolotach, wozach bojowych lub w bazach lądowych» Wyrzutnia artyleryjska, bombowa, rakietowa.… … Słownik języka polskiego
dezercja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. dezercjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} samowolne opuszczenie przez żołnierza swojej jednostki lub wyznaczonego miejsca przebywania z zamiarem trwałego uchylania się od służby wojskowej; także: samowolne opuszczenie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
krąg — 1. Coś zatacza szerokie, coraz szersze, większe kręgi «coś, np. plotka, afera, wiadomość, dociera do coraz większej grupy ludzi»: Były kanclerz wyraźnie unikał kontaktów z prasą. Prawdopodobnym powodem była, zataczająca coraz szersze kręgi w… … Słownik frazeologiczny
dezercja — ż I, DCMs. dezercjacji; lm D. dezercjacji (dezercjacyj) «samowolne opuszczenie przez żołnierza swojej jednostki (miejsca służby) z zamiarem dłuższego lub trwałego uchylenia się od służby wojskowej, ucieczka z wojska» Dezercja z wojska, z frontu.… … Słownik języka polskiego
ekspatriacja — ż I, DCMs. ekspatriacjacji, blm «wydalenie kogoś z kraju, łączące się zwykle z pozbawieniem obywatelstwa; wygnanie; także dobrowolne opuszczenie kraju, zerwanie z ojczyzną» Wieloletnia ekspatriacja. Skazać na ekspatriację. ‹śrdwłc.› … Słownik języka polskiego
elipsa — ż IV, CMs. elipsasie; lm D. elipsaips 1. «w geometrii: jeden z przekrojów stożka, krzywa płaska zamknięta, w której suma odległości każdego punktu od danych dwóch punktów (ognisk) jest wielkością stałą; potocznie: kształt jakiegoś przedmiotu… … Słownik języka polskiego
elizja — ż I, DCMs. elizjazji; lm D. elizjazji (elizjazyj) jęz. «opuszczenie w mowie lub piśmie wygłosowej samogłoski lub spółgłoski wyrazu przed samogłoską nagłosową następnego wyrazu, np. fr. l énergie zamiast la énergie; wyrzutnia» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
emigracja — ż I, DCMs. emigracjacji; lm D. emigracjacji (emigracjacyj) 1. «opuszczenie kraju ojczystego, stałe lub czasowe osiedlenie się poza granicami ojczyzny; wychodźstwo» Emigracja stała, okresowa, polityczna, zarobkowa. Przebywać na emigracji. Wrócić z … Słownik języka polskiego
