bezlitosny

bezlitosny
\bezlitosnyośni
«nie mający albo nie okazujący litości; świadczący o braku litości; okrutny, bezwzględny, nieubłagany, niemiłosierny»

Bezlitosny oprawca.

Bezlitosne spojrzenie.

Bezlitosna kara.

Bezlitosna krytyka.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • bezlitosny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezlitosnyośni {{/stl 8}}{{stl 7}} niekierujący się litością, nieznający litości; okrutny, bezwzględny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezlitosna macocha. Bezlitosny dla ofiary oprawca. Autor bezlitosnej recenzji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bezlitośnie — bezlitośnieej przysłów. od bezlitosny Bezlitośnie pastwić się nad kimś …   Słownik języka polskiego

  • bezpardonowy — «nie liczący się z niczym; bezlitosny, bezwzględny, nieubłagany» Bezpardonowa walka …   Słownik języka polskiego

  • nielitościwy — nielitościwywi «nie mający, nie odczuwający litości; bezlitosny, nieludzki, okrutny, srogi» Nielitościwy człowiek. Nielitościwe serce. Nielitościwi sąsiedzi …   Słownik języka polskiego

  • nieludzki — nieludzkidzcy 1. «nie taki, jaki powinien cechować człowieka i stosunki między ludźmi, okrutny, bezlitosny; nieprzystępny, nieużyty, niewyrozumiały» Nieludzkie traktowanie. Nieludzkie znęcanie się nad jeńcami. Nieludzki dla podwładnych. 2. «nie… …   Słownik języka polskiego

  • niemiłosierny — niemiłosiernyni «pozbawiony miłosierdzia, nie odczuwający litości; wypływający z braku miłosierdzia; nielitościwy, nieczuły, bezlitosny, okrutny» Niemiłosierny człowiek. Niemiłosierni oprawcy. Niemiłosierne serce. przen. «trudny do zniesienia;… …   Słownik języka polskiego

  • okrutnik — m III, DB. a, N. okrutnikkiem; lm M. okrutnikicy, DB. ów «człowiek okrutny, bezlitosny» …   Słownik języka polskiego

  • potwór — m IV, DB. potwórwora, Ms. potwórworze; lm M. potwórwory 1. «stwór mający kształty odmienne od powszechnie spotykanych w naturze; istota bardzo brzydka, odrażająca; straszydło, monstrum, maszkara» Straszny, odrażający potwór. Potwory baśniowe,… …   Słownik języka polskiego

  • szyderca — m odm. jak ż II, DCMs. szydercacy; lm M. szydercacy, DB. szydercaców «człowiek szydzący, drwiący z kogoś lub z czegoś; kpiarz» Bezlitosny szyderca z niego …   Słownik języka polskiego

  • twardy — twardyrdzi, twardydszy «nie ulegający odkształceniu przy dotykaniu, ugniataniu, zginaniu itp.; słabo uginający się pod naciskiem; nieelastyczny, sztywny» Twarde drewno. Twardy materac. Twarda poduszka. Twardy chleb. Twarde narty. Twarde resory.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”