- bezlitośnie
- \bezlitośnieejprzysłów. od bezlitosny
Bezlitośnie pastwić się nad kimś.
Słownik języka polskiego . 2013.
bezlitośnie
Look at other dictionaries:
bezlitośnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezlitosny: Bezlitośnie postępował ze swoim ojcem. Bezlitośnie wytykać komuś błędy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
garbować — przestarz. Garbować komuś skórę «bić kogoś bezlitośnie»: (...) usłyszałem (...) rozpaczliwe wycie na podwórzu. To chłopcy stajenni garbowali solidarnie skórę Jankowi za jego pomysły. J. Strzemię Janowski, Karmazyny … Słownik frazeologiczny
godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… … Słownik frazeologiczny
zająknąć się — Nie zająknąć się o czymś; ani się zająknąć o czymś «nie wspomnieć o czymś ani słowa, przemilczeć coś»: Dzięki niezależnej prasie do wiadomości publicznej dotarło wiele istotnych faktów i obserwacji – które w prasie katolickiej bezlitośnie tępiła… … Słownik frazeologiczny
bezpardonowo — «bezwzględnie, bezlitośnie; bez pardonu» Walczyć bezpardonowo … Słownik języka polskiego
mordować — ndk IV, mordowaćduję, mordowaćdujesz, mordowaćduj, mordowaćował, mordowaćowany 1. «dokonywać morderstw, zabijać ludzi, rzadziej: niepotrzebnie zabijać zwierzęta; zabijać okrutnie, męcząc» Mordować z zimną krwią, z premedytacją. Napadali,… … Słownik języka polskiego
okrutnie — okrutnieej 1. «w sposób okrutny; srogo, bezlitośnie» Traktować kogoś okrutnie. Obejść się okrutnie z kimś. 2. przestarz. «bardzo, niezmiernie; ogromnie, wielce» Lubić się okrutnie … Słownik języka polskiego
podobijać — dk I, podobijaćam, podobijaćasz, podobijaćają, podobijaćaj, podobijaćał, podobijaćany 1. «dobić kolejno umierających, rannych, ranne zwierzęta» Bezlitośnie podobijali rannych. Myśliwi podobijali kaczki. 2. «wbić wiele czegoś głęboko, do końca,… … Słownik języka polskiego
wykpić — dk VIa, wykpićkpię, wykpićkpisz, wykpićkpij, wykpićkpił, wykpićkpiony wykpiwać ndk I, wykpićam, wykpićasz, wykpićają, wykpićaj, wykpićał, wykpićany «kpiąc skrytykować, ośmieszyć kogoś lub coś; wydrwić, wyszydzić, wyśmiać» Wykpić kogoś bezlitośnie … Słownik języka polskiego
zakpić — dk VIa, zakpićkpię, zakpićkpisz, zakpićkpij, zakpićkpił «zażartować z kogoś w przykry sposób, zadrwić z kogoś; oszukawszy ośmieszyć kogoś, wywieść w pole» Zakpić z kogoś bezlitośnie. Zrozumiał, że z niego zakpiono … Słownik języka polskiego
