orszak

orszak
m III, D. -u, N. \orszakkiem; lm M. -i
«grono ludzi uroczyście towarzyszących komuś; asysta, poczet, świta»

Orszak ślubny, weselny, żałobny.

Tworzyć orszak.

Przyłączyć się do orszaku.

Postępować z orszakiem albo w orszaku.

Orszak nadciąga (skąd), posuwa się (za kimś, za czymś), zdąża dokąd, w jakimś kierunku.

węg.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • orszak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa ludzi towarzyszących jakiejś ważnej osobistości; poczet, świta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Orszak cesarski, królewski, książęcy. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • asysta — ż IV, CMs. asystayście; lm D. asystayst 1. «grupa ludzi lub osoba towarzysząca komuś; orszak, poczet, straż, eskorta, towarzystwo» Przybył z liczną asystą. 2. «towarzyszenie komuś, obecność przy kimś; asystowanie» Przywyknąć do czyjejś asysty. ‹z …   Słownik języka polskiego

  • drużyna — ż IV, CMs. drużynanie; lm D. drużynayn 1. «zorganizowany zespół ludzi powołany do wykonywania wspólnego zadania» Drużyna harcerska. Drużyna sportowa, reprezentacyjna, rezerwowa. Drużyna kolejowa, robotnicza, ratownicza, sanitarna. 2. «najmniejszy …   Słownik języka polskiego

  • dwór — m IV, D. dworu, Ms. dworze; lm M. dwory 1. «obszerny dom mieszkalny charakterystyczny dla dawnych posiadłości ziemskich, dawna siedziba ziemiańska» Dwór modrzewiowy, drewniany, murowany. Śród takich pól przed laty, nad brzegiem ruczaju, na… …   Słownik języka polskiego

  • eskortować — ndk IV, eskortowaćtuję, eskortowaćtujesz, eskortowaćtuj, eskortowaćował, eskortowaćowany «prowadzić pod strażą, osłoną zbrojną, konwojować; towarzyszyć w drodze dla ochrony lub jako straż honorowa» Wojsko eskortowało jeńców. Kawaleria eskortowała …   Słownik języka polskiego

  • jezdny — jezdnyni 1. «używany, przeznaczony do jazdy» Droga jezdna. Tabor jezdny. ∆ elektr. Przewód, drut jezdny, sieć jezdna «przewody elektryczne zawieszone nad jezdnią lub torem, przeznaczone do zasilania pojazdów w energię elektryczną; sieć trakcyjna» …   Słownik języka polskiego

  • kawalkada — ż IV, CMs. kawalkadaadzie; lm D. kawalkadaad «grupa jeźdźców lub powozów; orszak konny; także grupa motocyklistów lub samochodów jadących razem» Kawalkada samochodów. ‹fr. z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • kondukt — m IV, D. u, Ms. konduktkcie; lm M. y «grono osób towarzyszących eksportacji zwłok na cmentarz, orszak pogrzebowy; pogrzeb, eksportacja zwłok» Kondukt pogrzebowy, żałobny. ‹ze śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… …   Słownik języka polskiego

  • kulig — m III, D. u, N. kuliggiem; lm M. i «orszak jadący dla zabawy w kilkoro sań zaprzężonych w konie, często z muzyką i śpiewem, odwiedzający dawniej po drodze domy sąsiedzkie; także: przejażdżka w większą liczbę sań» Kulig zajeżdża. ◊ Jechać kuligiem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”