Gabinet osobliwości.
W gablotach wystawione były różne osobliwości.
Obejrzeć osobliwości miasta.
Rzucała się w oczy osobliwość jego zachowania.
Osobliwość książki, krajobrazu, charakteru, głosu.
Słownik języka polskiego . 2013.
osobliwość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. osobliwośćści; lm M. osobliwośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} rzecz osobliwa, niezwykła, oryginalna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kolekcjonować osobliwości natury. Gabinet osobliwości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruk — Biały kruk «osobliwość, rzadkość, unikat, głównie w odniesieniu do rzadkich, cennych książek»: Chłopi, uważający go za nieszkodliwego maniaka i niedołęgę, pozwolili mu zostawać w Semerynkach do ostatniej chwili, toteż żegnając swój stary dom,… … Słownik frazeologiczny
biały — białyali, bielszy «mający barwę właściwą śniegowi, mleku» Oślepiająco biały śnieg. Biały obrus. Białe obłoki, kwiaty. Zęby białe jak ser. Ponad śnieg bielszym się stanę. (Żeromski) ∆ Biały człowiek «potocznie o człowieku należącym do białej… … Słownik języka polskiego
dziwowisko — n II, N. dziwowiskokiem; lm D. dziwowiskoisk «coś, co wywołuje podziw, zdziwienie; przedmiot podziwu, osobliwość» Być dziwowiskiem dla kogoś. Robić z siebie dziwowisko … Słownik języka polskiego
kruk — m III, DB. a, N. krukkiem; lm M. i «Corvus corax, ptak z rodziny krukowatych, o upierzeniu czarnym, wszystkożerny; żyje w niewoli około stu lat, zamieszkuje Eurazję, Afrykę, Amerykę Płn.; w Polsce znajduje się pod ochroną» Stado kruków. Włosy… … Słownik języka polskiego
kuriozum — n VI; lm M. kuriozumza, D. kuriozumzów «rzecz, zjawisko osobliwe, niezwykłe, dziwaczne; osobliwość, fenomen, dziwoląg» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
oryginalność — ż V, DCMs. oryginalnośćści; lm MD. oryginalnośćści «osobliwość, niezwykłość wyróżniające kogoś lub coś spośród otoczenia; swoistość, nieszablonowość, autentyczność; rzecz osobliwa, niezwykła» Odrębna, niezwykła, wielka oryginalność. Oryginalność… … Słownik języka polskiego
rarytas — m IV, D. u, Ms. rarytassie; lm M. y «rzecz rzadka, niezwykle cenna, rzadkość, osobliwość; coś bardzo smacznego» Obraz był rarytasem. Mango to rarytas. przen. Dziewczyna prawdziwy rarytas! ‹łac.› … Słownik języka polskiego
smaczek — m III, D. smaczekczku, N. smaczekczkiem; lm M. smaczekczki 1. zdr. od smak (zwykle w zn. 2) Poczuł dziwny smaczek w potrawie. 2. «osobliwość, charakterystyczny szczegół w utworze literackim, obrazie filmowym itp.» Gra pełna smaczków. Nie dla… … Słownik języka polskiego
cud — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. cudzie; lm M. a || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zjawisko nadprzyrodzone, nadnaturalne, świadczące o ingerencji Boga : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cud odzyskania wzroku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
