ostew

ostew
ż V, DCMs. ostwi; lm M. ostwie, D. ostwi
1. «przyrząd do suszenia siana, najczęściej w postaci drążka z naturalnymi rozgałęzieniami lub drzewka świerkowego z odpowiednio przyciętymi gałęziami»
2. daw. «krokiew w bocznej ścianie dachu, umieszczona między krokwiami narożnymi»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”