ostro

ostrzej

1. «spiczasto, spadzisto, stromo»

Ostro zatemperowany ołówek.

Ścieżka wznosiła się ostro.

∆ Kuć konia (na) ostro «przybijać podkowy specjalnymi gwoździami o szorstkiej, nierównej powierzchni główek, w celu zapobieżenia ślizganiu się konia»

2. «mocno dając się we znaki; intensywnie, przenikliwie, dokuczliwie»

Wiatr dął ostro.

Słońce świeciło ostro.

Ostro zadzwonił dzwonek.

3. «wyraźnie odcinając się od tła; wyraziście»

Drzewa ostro odcinały się od błękitu nieba.

4. «z dużą energią, siłą; szybko, energicznie, silnie, nagle»

Ostro hamować pojazd.

Ostro wziąć się do roboty.

Mecz rozgrywano ostro.

5. «z wielką surowością, bezwzględnie, gniewnie»

Odpowiedzieć komuś ostro.

Skrytykować kogoś ostro.