ostrzec

ostrzec
dk XI, ostrzegę, ostrzeżesz, ostrzeż, ostrzegł, ostrzeżony, ostrzegłszy - ostrzegać ndk I, \ostrzecam, \ostrzecasz, \ostrzecają, \ostrzecaj, \ostrzecał, \ostrzecany
«zwrócić komuś uwagę na niebezpieczeństwo, zalecić komuś ostrożność, przestrzec przed kimś, przed czymś»

Ostrzec kogoś przed kupnem u paserów.

Ostrzegali go przed tym osobnikiem.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • ostrzegać — → ostrzec …   Słownik języka polskiego

  • Остржец — Остржец …   Википедия

  • ostrzegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ostrzegaćam, ostrzegaća, ostrzegaćają, ostrzegaćany {{/stl 8}}– ostrzec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, ostrzegę, ostrzeże, ostrzeż, ostrzegł, ostrzegli, ostrzeżony {{/stl 8}}{{stl 7}} zwracać komuś uwagę na grożące… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

  • ochronić — dk VIa, ochronićnię, ochronićnisz, ochroń, ochronićnił, ochronićniony ochraniać ndk I, ochronićam, ochronićasz, ochronićają, ochronićaj, ochronićał, ochronićany «zabezpieczyć, osłonić, ostrzec kogoś lub coś przed niebezpieczeństwem, szkodą,… …   Słownik języka polskiego

  • ostrzeżenie — n I; lm D. ostrzeżenieeń 1. rzecz. od ostrzec Ostrzeżenie kogoś przed czymś. 2. «przestroga, napomnienie» Na tablicy umieszczono ostrzeżenie: niebezpieczny zakręt. Było to już drugie ostrzeżenie dla tego zawodnika …   Słownik języka polskiego

  • przestrzec — dk XI, przestrzecstrzegę, przestrzecstrzeżesz, przestrzecstrzeż, przestrzecstrzegł, przestrzecstrzeżony, przestrzecstrzegłszy przestrzegać ndk I, przestrzecam, przestrzecasz, przestrzecają, przestrzecaj, przestrzecał, przestrzecany 1. «udzielić… …   Słownik języka polskiego

  • zagrozić — dk VIa, zagrozićgrożę, zagrozićzisz, zagrozićgroź, (zagrozićgróź), zagrozićził, zagrozićgrożony zagrażać ndk I, zagrozićam, zagrozićasz, zagrozićają, zagrozićaj, zagrozićał 1. tylko dk «postraszyć czymś kogoś, zapowiedzieć coś złego, ostrzec pod… …   Słownik języka polskiego

  • koniecznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że dany stan rzeczy jest pożądany w najwyższym stopniu; bezwarunkowo, bezwzględnie, nieodwołalnie, nieodzownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba koniecznie ostrzec wszystkich …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • lojalnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., lojalnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. lojalny w zn. 1.: Postępować, działać lojalnie; w zn. 2.: Lojalnie ostrzec, uprzedzić kogoś. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”