osunąć się

osunąć się
dk Vb, \osunąć sięnę się, \osunąć sięniesz się, osuń się, \osunąć sięnął się, \osunąć sięnęła się, \osunąć sięnęli się, \osunąć sięnąwszy się - osuwać się ndk I, \osunąć sięam się, \osunąć sięasz się, \osunąć sięają się, \osunąć sięaj się, \osunąć sięał się
1. «o czymś: spaść bezwładnie powolnym ruchem; ześliznąwszy się po czymś, przesunąć się w dół; oderwawszy się, odpaść od czegoś»

Noga się komuś osunęła.

Urwisty brzeg rzeki osuwał się.

Skała się osunęła.

Mur pękał i osuwał się.

2. «o kimś: przejść z pozycji stojącej do leżącej lub klęczącej; opaść, upaść, przewrócić się; obsunąć się»

Osunąć się w przepaść.

Osunąć się na krzesło, na ziemię.

Osunąć się komuś do kolan.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • osunąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}osuwać się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • osuwać się — → osunąć się …   Słownik języka polskiego

  • osuwać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osuwać sięam się, osuwać sięa się, osuwać sięają się {{/stl 8}}– osunąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, osuwać sięnę się, osuwać sięnie się, osuń się, osuwać sięnął się, osuwać sięnęli się {{/stl 8}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapaść — I dk Vc, zapaśćpadnę, zapaśćpadniesz, zapaśćpadnij, zapaśćpadł, zapaśćdłszy zapadać ndk I, zapaśćam, zapaśćasz, zapaśćają, zapaśćaj, zapaśćał 1. «osunąć się w głąb, spaść, opuścić się w dół; stać się wklęsłym, wklęsnąć; zagłębić się, pogrążyć się …   Słownik języka polskiego

  • wpaść — dk Vc, wpadnę, wpadniesz, wpadnij, wpadł, wpadłszy wpadać ndk I, wpaśćam, wpaśćasz, wpaśćają, wpaśćaj, wpaśćał 1. «padając, lecąc zagłębić się w coś, trafić, dostać się do wnętrza czegoś» Wpaść do wody, do rzeki. Wpaść do dołu, w dół. Wpadł po… …   Słownik języka polskiego

  • ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego

  • usunąć — dk Vb, usunąćnę, usunąćniesz, usuń, usunąćnął, usunąćnęła, usunąćnęli, usunąćnięty usuwać ndk I, usunąćam, usunąćasz, usunąćają, usunąćaj, usunąćał, usunąćany 1. «zabrać coś skąd, aby nie zawadzało, aby zrobić miejsce; uprzątnąć, odsunąć,… …   Słownik języka polskiego

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… …   Słownik języka polskiego

  • dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”