oszaleć

oszaleć
dk III, \oszalećleję, \oszalećlejesz, \oszalećlej, \oszalećleli, \oszalećały, \oszalećali
«dostać pomieszania zmysłów; stracić panowanie nad sobą, wpaść w szał, we wściekłość»

Oszaleć z gniewu, ze szczęścia, z bólu, rozpaczy.

◊ Oszaleć na punkcie kogoś, czegoś, dla kogoś, czegoś «bardzo się w kimś zakochać»
◊ Ktoś krzyczy, cieszy się, biegnie itp. jak oszalały «ktoś krzyczy, cieszy się bardzo głośno, ktoś biegnie bardzo szybko»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • oszaleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, oszalećeję, oszalećeje, oszalećlał, oszalećleli {{/stl 8}}{{stl 7}} stracić rozsądek, panowanie nad sobą pod wpływem silnych uczuć; wpaść w szał; dostać pomieszania zmysłów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszaleć z rozpaczy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • najeść się — książk. Najeść się, objeść się szaleju, blekotu «zachowywać się tak, jakby się było niepoczytalnym; oszaleć, zwariować»: – Czyś ty oszalał? – wołała przerażona Tekla – Jegor, nie słuchaj go! On chyba blekotu się objadł! J. Brzechwa, Owoc …   Słownik frazeologiczny

  • postradać — dk I, postradaćam, postradaćasz, postradaćają, postradaćaj, postradaćał, postradaćany «ponieść stratę; stracić, utracić coś» Postradać majątek. Nieomal sam życia nie postradał, ratując tonącego. ◊ Postradać zmysły «stać się chorym psychicznie;… …   Słownik języka polskiego

  • poszaleć — dk III, poszalećeję, poszalećejesz, poszalećej, poszalećlał, poszalećeli 1. «o wielu: oszaleć jeden po drugim; powariować» Chyba poszaleli, podejmując takie ryzyko. 2. «spędzić jakiś czas na szaleństwach, zabawach; pohulać» Lubił czasem poszaleć… …   Słownik języka polskiego

  • stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

  • zwariować — dk IV, zwariowaćriuję, zwariowaćriujesz, zwariowaćriuj, zwariowaćował 1. pot. «ulec chorobie umysłowej, dostać obłędu, pomieszania zmysłów; oszaleć» 2. pot. «stracić rozsądek, opanowanie, równowagę psychiczną; zachować się dziwacznie,… …   Słownik języka polskiego

  • najeść się szaleju [blekotu] — {{/stl 13}}{{stl 7}} oszaleć, zwariować, stać się niepoczytalnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyś ty się szaleju najadł, że takie głupstwa przychodzą ci do głowy? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poszaleć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIa, poszalećeję, poszalećeje, poszalećlał, poszalećleli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do większej liczby ludzi lub zwierząt: oszaleć, stracić rozum, panowanie nad sobą …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • upaść na głowę — {{/stl 13}}{{stl 7}} postąpić głupio, nierozsądnie; zwariować, oszaleć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czyś ty na głowę upadła, żeby kupować mężowi wódkę? Ty też chcesz zrezygnować?– Jeszcze nie upadłem na głowę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ześwirować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, ześwirowaćruję, ześwirowaćruje, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zwariować, oszaleć, stracić rozum : {{/stl 7}}{{stl 10}}Facet kompletnie ześwirował i trafił do domu wariatów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”