- oszkalować
- dk IV, \oszkalowaćluję, \oszkalowaćlujesz, \oszkalowaćluj, \oszkalowaćował, \oszkalowaćowanypot. «obmówić kogoś złośliwie i niezgodnie z prawdą; oczernić kogoś»
Oszkalować kogoś przed dyrektorem.
Słownik języka polskiego . 2013.
oszkalować
Look at other dictionaries:
oszkalować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}szkalować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opluć — dk Xa, opluję, oplujesz, opluj, opluł, opluty opluwać ndk I, oplućam, oplućasz, oplućają, oplućaj, oplućał, oplućany 1. «opryskać plwocinami, śliną; plując zanieczyścić» Opluć podłogę. 2. «oczernić, oszkalować kogoś» opluć się opluwać się 1.… … Słownik języka polskiego
obrzucić — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obrzucać — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obgadać — dk I, obgadaćam, obgadaćasz, obgadaćają, obgadaćaj, obgadaćał, obgadaćany obgadywać ndk VIIIa, obgadaćduję, obgadaćdujesz, obgadaćduj, obgadaćywał, obgadaćywany 1. pot. «naopowiadać o kimś rzeczy niepochlebnych, przedstawić kogoś w niekorzystnym… … Słownik języka polskiego
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
oczernić — dk VIa, oczernićnię, oczernićnisz, oczerń a. oczernićnij, oczernićnił, oczernićniony oczerniać ndk I, oczernićam, oczernićasz, oczernićają, oczernićaj, oczernićał, oczernićany «rozgłosić o kimś nieprawdziwe, uwłaczające informacje, przedstawić… … Słownik języka polskiego
osmarować — dk IV, osmarowaćruję, osmarowaćrujesz, osmarowaćruj, osmarowaćował, osmarowaćowany osmarowywać ndk VIIIa, osmarowaćowuję, osmarowaćowujesz, osmarowaćowuj, osmarowaćowywał, osmarowaćywany «posmarować z wierzchu, zabrudzić, pobrudzić czymś» przen.… … Słownik języka polskiego
oświnić — dk VIa, oświnićnię, oświnićnisz, oświń, oświnićnił, oświnićniony 1. pot. «postąpić z kimś po świńsku; oszkalować, oczernić kogoś» W rozmowie z kolegami mocno mnie oświnił i ośmieszył. 2. rzad. «ubrudzić coś; zapaskudzić» Oświnić otoczenie zabytku … Słownik języka polskiego
powypisywać — dk VIIIa, powypisywaćsuję, powypisywaćsujesz, powypisywaćsuj, powypisywaćywał, powypisywaćywany 1. «o wielu: wypisać, wypełnić wiele czegoś (np. druków, formularzy); porobić notatki z czegoś, wynotować» Powypisywać kwity, rewersy, zaświadczenia.… … Słownik języka polskiego
