otępienie

otępienie
n I
1. rzecz. od otępić, otępieć.
2. «stan zaniku wrażliwości, energii; bierność, apatia, zobojętnienie, ociężałość, otępiałość»

Po śmierci żony wpadł w otępienie.

3. lm D. \otępienieeń
med. psych. «stały, postępujący spadek sprawności intelektualnej, spowodowany organicznymi zmianami chorobowymi w ośrodkowym układzie nerwowym; demencja»

Otępienie starcze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • otępienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. otępieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan zaniku sprawności intelektualnej, emocjonalnej i fizycznej …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Вишневский-Снерг, Адам — Адам Вишневский Снерг польск. Adam Wiśniewski Snerg Имя при рождении: Adam Wiśniewski Псевдонимы: Снерг Дата рождения …   Википедия

  • rozmiękczenie — pot. Rozmiękczenie mózgu «głupota, otępienie, niezdolność do logicznego myślenia» …   Słownik frazeologiczny

  • demencja — ż I, DCMs. demencjacji, blm «stały, postępujący spadek sprawności intelektualnej wywołany organicznymi zmianami w ośrodkowym układzie nerwowym; otępienie» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • martwota — ż IV, CMs. martwotaocie, blm «brak objawów życia; bezwład, nieczułość, odrętwiałość, ospałość, otępienie» Martwota śmierci. Pogrążyć się w martwocie …   Słownik języka polskiego

  • otępiałość — ż V, DCMs. otępiałośćści, blm → otępienie w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • otępiały — otępiałyali 1. «niewrażliwy, nieczuły, zobojętniały, niezdolny do reagowania, bierny» Była apatyczna i otępiała. 2. «wyrażający otępienie, bierność, obojętność» Otępiały wzrok …   Słownik języka polskiego

  • schizofrenia — ż I, DCMs. schizofrenianii, blm med. «choroba psychiczna o nieznanym pochodzeniu i różnorodnych objawach, z których najważniejszymi są: otępienie uczuciowe, osłabienie zainteresowań i aktywności, zamknięcie się w sobie, zaburzenia procesów… …   Słownik języka polskiego

  • tępota — ż IV, CMs. tępotaocie, blm 1. «brak inteligencji, zdolności, ograniczoność umysłu, głupota» Przerażała go tępota tych ludzi. Tępota umysłu. 2. rzad. «brak energii, apatia, bierność, obojętność, odrętwienie, otępienie» Nie mógł się otrząsnąć z… …   Słownik języka polskiego

  • demencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm, med. {{/stl 8}}{{stl 7}} postępujące zmniejszanie się sprawności umysłowej spowodowane zmianami chorobowymi w ośrodkowym układzie nerwowym (np. w przypadku miażdżycy naczyń mózgowych); otępienie <łac.>… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”