ożyć

ożyć
dk Xa, ożyję, ożyjesz, ożyj, ożył - ożywać ndk I, \ożyćam, \ożyćasz, \ożyćają, \ożyćaj, \ożyćał,
książk. «powrócić do pełni sił, do życia; odżyć»

Zastosowano sztuczne oddychanie, ale już nie ożył.

Wiosną przyroda ożywa.

◊ Twarz ożyła, oczy ożyły «twarz, oczy nabrały wyrazu, blasku»
przen. «powrócić na nowo, odnowić się, odrodzić się; odżyć»

Ożyły dawne urazy, niechęci.

Ożyły wspomnienia z dawnych lat.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • ożyć — Czyjaś twarz ożyła, czyjeś oczy ożyły «czyjaś twarz, czyjeś oczy nabrały wyrazu, blasku»: Rzeczywiście, Antonioni za kamerą staje się człowiekiem pełnym życia. Coś naprawdę niezwykłego! Nagle ożywa jego twarz, zaczynają mu płonąć oczy. Fil… …   Słownik frazeologiczny

  • Dutch language — Dutch Nederlands Pronunciation [ˈneːdərlɑnts] ( listen) …   Wikipedia

  • Differences between Afrikaans and Dutch — Dutch and Afrikaans Afrikaans is a daughter language of Dutch[1][2][3] …   Wikipedia

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • twarz — 1. Blada twarz «w literaturze o tematyce indiańskiej: człowiek białej rasy»: Tędy miał jasnowłosy Jeleń Rączy wybiegać wprost do wodopoju, jeszcze przed wschodem słońca, gdy blade twarze w domu, powyżej obozu, spać będą snem mocnym, borsuczym. M …   Słownik frazeologiczny

  • łożyć — ndk VIb, łożyćżę, łożyćżysz, łóż, łożyćżył, łożyćżony «ponosić koszty czegoś, opłacać coś, płacić za coś» Łożyć na czyjeś utrzymanie, wykształcenie …   Słownik języka polskiego

  • odżyć — [wym. od żyć] dk Xa, odżyćżyję, odżyćżyjesz, odżyćżyj, odżyćżył odżywać [wym. od żywać] ndk I, odżyćam, odżyćasz, odżyćają, odżyćaj, odżyćał «odzyskać pełnię sił fizycznych lub psychicznych; powrócić do życia; odrodzić się, ożyć» Kwiaty odżyły w… …   Słownik języka polskiego

  • szkatuła — ż IV, CMs. szkatułaule; lm D. szkatułauł książk. «skrzynka, pudełko do przechowywania kosztowności, pieniędzy itp.» Dębowa szkatuła. Szkatuła z biżuterią. Szkatuła pełna drogich kamieni. □ Co po tytule, gdy pusto w szkatule.przen. «środki… …   Słownik języka polskiego

  • łożyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, łożyćżę, łożyćży, łożyćżony {{/stl 8}}{{stl 7}} pokrywać koszty czegoś, płacić, opłacać coś ze swojej kieszeni, zapewniać na coś środki finansowe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łożyć na czyjąś naukę, na koszty leczenia,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ożywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ożywaćam, ożywaća, ożywaćają {{/stl 8}}– ożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, ożyję, ożyje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przywracać do życia, regenerować się; odżywać : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”