parzyć

parzyć
I
ndk VIb, \parzyćrzę, \parzyćrzysz, parz, \parzyćrzył, \parzyćrzony
1. «dawać się odczuwać jako coś gorącego, oddziaływać na coś gorącem; palić, piec»

Herbata parzy język.

Gorący piasek parzył nam stopy (nas w stopy).

Słońce parzyło żarem.

2. «wywoływać podrażnienie skóry takie, jak przy dotknięciu czymś gorącym»

Pokrzywy, meduzy parzą.

∆ Gazy parzące «rodzaj gazów bojowych (np. iperyt) powodujących oparzenia skóry»
3. «zalewać, polewać coś wrzątkiem»

Parzyć mąkę, otręby.

Parzyć świnie po uboju.

Parzyć kapustę, kaszę wrzątkiem, we wrzątku.

∆ Baba parzona, ciasto parzone «baba, ciasto, do których przygotowania rozrabia się mąkę wrzątkiem»
4. «otrzymywać napar przez zalewanie wrzątkiem; zaparzać»

Parzyć herbatę, kawę, kwiat lipowy, rumianek.

parzyć się
1. strona zwrotna czas. parzyć (zwykle w zn. 1 i 2)
a) w zn. 1:

Parzył się gorącą zupą.

b) w zn. 2:

Parzyła się wyrywając pokrzywy.

2. «być parzonym»

Herbata parzy się w czajniczku.

II
ndk VIb, \parzyćrzy się, \parzyćrzył się
łow. «o zwierzętach: łączyć się w pary w okresie godowym, zaspokajać popęd płciowy»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • parzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, parzyćrzę, parzyćrzy, parzyćrzony {{/stl 8}}– sparzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poddawać powierzchnię czegoś działaniu wrzątku lub gorącej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • parzyć się — I – sparzyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} doznawać uczucia pieczenia, dotykając czegoś podrażniającego skórę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sparzyć się pokrzywami, żrącym płynem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}parzyć się II – sparzyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • parzyć — Coś, ktoś kogoś ani ziębi, ani parzy zob. ziębić …   Słownik frazeologiczny

  • sparzyć (się) — I {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. parzyć (się) I {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sparzyć (się) II {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. parzyć (się) II {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • шпарить — Заим. из польск. яз., в котором sparzyć «обдувать кипятком» преф. производное от parzyć (от para «пар»). См. пар …   Этимологический словарь русского языка

  • Para — En France, le nom est surtout porté dans les Hautes Alpes, où il est attesté depuis plusieurs siècles. Tout comme le savoyard Paraz, c est un toponyme avec le sens de muraille, rocher allongé et à pic, ou encore terrain disposé en terrasse. Il y… …   Noms de famille

  • ciekać się — ndk I, ciekać sięka się, ciekać sięają się, ciekać sięała się zool. «o samicach niektórych ssaków (szczególnie z rodziny psów): objawiać popęd płciowy, być w okresie cieczki; parzyć się» …   Słownik języka polskiego

  • herbata — ż IV, CMs. herbataacie; lm D. herbataat 1. zwykle blm «Camellia sinensis (albo Thea sinensis) lub Camellia assamica, zimozielona roślina z rodziny cistronkowatych, krzew lub drzewo o lśniących, skórzastych liściach i białych lub różowawych… …   Słownik języka polskiego

  • mokka — ż III, CMs. mokce, blm «gatunek kawy arabskiej; napój z tej kawy» Parzyć mokkę. Filiżanka mokki. ‹od nazwy portu ar.› …   Słownik języka polskiego

  • palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”