- pazur
- m IV, D. -a, Ms. \pazururze; lm M. -y1. «u niektórych płazów, większości gadów, u ptaków i wielu ssaków, szczególnie drapieżnych: hakowato wygięta i ostro zakończona płytka rogowa pokrywająca z wierzchu i z boków końcowe człony palców i wystająca poza nie»
Ostre pazury.
Kura grzebie pazurami w ziemi.
Szarpać coś pazurami.
Wczepić się w coś pazurami.
◊ Coś zdradza, ukazuje (czyjś) lwi pazur; znać, widzieć w czymś lwi pazur «coś ukazuje czyjś talent; czyjś wielki talent»◊ pot. Pisać, bazgrać jak kura pazurem «pisać brzydko, niewyraźnie; gryzmolić»◊ Mieć kogoś, coś za psi pazur «traktować kogoś, coś lekceważąco, pogardliwie, mieć go za nic»2. posp. «paznokieć twardy, gruby, nie pielęgnowany; palec z takim paznokciem»Obcięła mu długie pazury.
◊ Ostrzyć na coś pazury «mieć na coś chętkę, planować zagarnięcie czegoś»◊ Pokazać, ukazać pazury «zdradzić się z ukrywaną dotychczas siłą, pokazać, że się może być groźnym»◊ Schować pazury «przyczaić się, ukryć swoją siłę, okrucieństwo»◊ Skakać z pazurami do oczu «gwałtownie się czegoś domagać atakując kogoś»◊ Trzymać się czegoś pazurami «trwać przy czymś, trzymać się czegoś za wszelką cenę, wszystkimi siłami»◊ Wpaść komuś w pazury, wpaść w czyjeś pazury «zostać schwytanym, ujętym przez wroga»◊ Bronić się, bronić czegoś, walczyć o coś itp. zębami i pazurami «bronić się, bronić czegoś, walczyć o coś itp. z zaciekłością»3. «stalowa część jakiegoś przedmiotu, urządzenia, maszyny, wystająca, hakowato zagięta, ostro zakończona»Pazur łapy kotwicy.
4. techn. «narzędzie o ostrym, płaskim zakończeniu, z rozdwojonym środkiem, służące do podważania i wyciągania grubych gwoździ itp.»
Słownik języka polskiego . 2013.
