- bezwstydnik
- m III, DB. -a, N. \bezwstydnikkiem; lm M. \bezwstydnikicy, DB. -ówpot. «człowiek bezwstydny, pozbawiony wstydu, skromności»
Słownik języka polskiego . 2013.
bezwstydnik
Look at other dictionaries:
bezwstydnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. bezwstydnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba niemająca wstydu, zachowująca się nieskromnie, niemoralnie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bez- — 1. «przedrostek wyrazów pochodnych utworzonych od połączeń przyimka bez z rzeczownikiem w dopełniaczu» a) «tworzy przymiotniki z sufiksami owy, ny, y (po k, g: i) np. bezcelowy (od bez + celu), bezgotówkowy, bezksiężycowy; bezbłędny, beznadziejny … Słownik języka polskiego
zbereźnik — m III, DB. a, N. zbereźnikkiem; lm M. ci zbereźnikicy, te i, DB. ów przestarz. «łobuz, hultaj, bezwstydnik, rozpustnik» … Słownik języka polskiego
