- piękny
- \pięknyni, \pięknyniejszy1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.; mający dużą wartość moralną»
Piękne kwiaty, krzewy.
Piękny dzień, wieczór.
Piękna pogoda.
Piękna kobieta, dziewczyna.
Piękni chłopcy.
Piękne oczy, rysy twarzy.
Piękna suknia, biżuteria.
Piękne miasto.
Piękny kraj.
Piękne widoki.
Piękny park, pomnik.
Piękny charakter.
Piękna przyjaźń.
Piękna polszczyzna.
Mówić pięknym językiem.
Jeden z najpiękniejszych obrazów na wystawie.
∆ Literatura piękna «literatura obejmująca poezję i prozę artystyczną (w odróżnieniu od literatury naukowej); beletrystyka»∆ Sztuki piękne «architektura, rzeźba, malarstwo, muzyka, śpiew, poezja i taniec»∆ Akademia sztuk pięknych «wyższa szkoła sztuk plastycznych»∆ Wystawa sztuk pięknych «wystawa obrazów i rzeźby»◊ Płeć piękna, piękna połowa ludzkości, rodzaju ludzkiego «kobiety»◊ Piękne słowa, słówka «obietnice, które nie mają być dotrzymane, wzniosłe, szlachetne słowa, nie mające pokrycia w czyichś czynach; frazesy, komplementy»◊ Pewnego pięknego dnia, poranku, wieczora «jakiegoś dnia, poranku, wieczora»◊ Widzieć coś w pięknych barwach, w pięknych kolorach «widzieć w czymś tylko dobre strony, oceniać coś optymistycznie»◊ Zrobić coś komuś, dać coś komuś itp. dla pięknych oczu, na piękne oczy «zrobić coś komuś, dać coś komuś za nic, bez zasługi itp.»2. «mający najlepsze cechy swojego gatunku, rodzaju itp., będący doskonałym okazem swojej klasy; doskonały, dorodny, okazowy, pokaźny»Piękne plony, zbiory.
Piękne owoce.
Piękne wyniki pracy, badań.
Piękna fortuna.
Piękny majątek.
Piękny wzrost.
Uzyskać piękny czas w zawodach sportowych.
◊ Piękny wiek «wiek sędziwy»◊ Piękne wykształcenie «staranne wykształcenie»◊ Piękna karta w historii, w dziejach «okres sławy, okres wielkich czynów»3. iron. «nic nie wart, do niczego, okropny; nie taki, jakiego się oczekuje, jakiego się spodziewa»Piękny uczeń - same dwóje na świadectwie!
Piękne rzeczy słyszę o tobie!
piękne w użyciu rzecz., przestarz. «coś, co jest piękne, piękno»dziś tylko we fraz. Odpłacać komuś pięknym za nadobne «za przykrości, krzywdy itp. odpłacać tym samym»
Słownik języka polskiego . 2013.
