Słownik języka polskiego . 2013.
pławik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} element sprzętu wędkarskiego, kawałek korka, celuloidu itp. umocowany do żyłki, utrzymujący haczyk z przynętą w odpowiednim miejscu i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Flauen — * Flauen, verb. reg. act. welches nur in den gemeinen Mundarten üblich ist, wo es im Wasser durch hin und her bewegen abspülen, und in weiterer Bedeutung auch wohl waschen bedeutet. Die Wäsche flauen, sie im kalten Wasser abspülen, um die Lauge… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
pływak — m III, D. a, N. pływakkiem 1. B.=D.; lm M. pływakacy, DB. ów «ten, kto płynie, pływa; ten, kto umie pływać, uprawia sport pływacki (rzadziej o zwierzęciu umiejącym pływać)» W zawodach brali udział najlepsi pływacy. Wydry są znakomitymi pływakami … Słownik języka polskiego
spławik — m III, D. a, N. spławikkiem; lm M. i ryb. «korek, kawałek drewna, kawałek stosiny gęsiego pióra przymocowany do żyłki wędki, pływający na powierzchni wody i sygnalizujący ruch haczyka z przynętą; pławik» Wędka ze spławikiem … Słownik języka polskiego
pływak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. pływakacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto płynie, umie pływać; ten, kto uprawia pływanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdobył tytuł najlepszego pływaka. Pływak w żółtym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
