płoszyć

płoszyć
ndk VIb, \płoszyćszę, \płoszyćszysz, płosz, \płoszyćszył, \płoszyćszony
«strasząc wywoływać ucieczkę, pierzchnięcie kogoś, czegoś; budzić popłoch»

Płoszyć ptaki.

Hałas płoszący zwierzynę.

Ogromny pies płoszy napastników.

Nie płosz konia, bo poniesie.

przen.

Coś (niepokój, oczekiwanie, zdenerwowanie) płoszy sen z powiek.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • płoszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, płoszyćszę, płoszyćszy, płoszyćszony {{/stl 8}}– spłoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołując strach, powodować oddalenie się, ucieczkę… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płoszyć się – spłoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}uciekać, przestraszywszy się kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzikie zwierzęta płoszą się na widok ludzi. Sarny spłoszyły się i runęły w las. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • płoszyć — Coś płoszy komuś sen z oczu zob. sen 5 …   Słownik frazeologiczny

  • płoszenie — ↨ płoszenie się n I rzecz. od płoszyć (się) …   Słownik języka polskiego

  • sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności …   Słownik języka polskiego

  • zwierzyna — ż IV, CMs. zwierzynanie, blm «różne gatunki ssaków i ptaków żyjące na wolności w lasach, na polach, w wodach i błotach, uznane przez prawo łowieckie za zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań» Zwierzyna czworonożna, skrzydlata. Płoszyć… …   Słownik języka polskiego

  • plošyti — ×plõšyti, ija, ijo (l. płoszyć) 1. tr. Kp vaikyti, skirstyti. 2. refl. veržtis: Pradėjo plõšytis laukan, ir paleidžiau Avl. 3. refl. M siausti, dūkti. plošyti; išplošyti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • hałasować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, hałasowaćsuję, hałasowaćsuje {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować hałas; stukać, trzaskać, krzyczeć; robić zgiełk, rejwach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Radio, wiertarka hałasuje. Hałasować młotkiem. Nie hałasować i nie płoszyć… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • spłoszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. płoszyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wykurzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykurzaćam, wykurzaća, wykurzaćają, wykurzaćany {{/stl 8}}– wykurzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wykurzaćrzę, wykurzaćrzy, wykurzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} płoszyć …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”