biegle

biegle
\biegleej
«sprawnie, ze znajomością rzeczy, z wprawą, płynnie»

Mówić biegle po angielsku.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • Alexander Nikolajewitsch Afanassjew — Aleksandr Nikolajewitsch Afanassjew (russisch Александр Николаевич Афанасьев; * 11. Julijul./ 23. Juli 1826greg. in Bogutschar im Gouvernement …   Deutsch Wikipedia

  • Georg Gogitsch — (* 13. März 1977 in Rüsselsheim) ist ein österreichischer Schauspieler, Mimograf und Pantomime. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Filme (Auswahl) 3 Weblinks …   Deutsch Wikipedia

  • Biegel — Nom porté en Alsace Lorraine (57, 68). On le considère généralement comme une variante de Bühel (= colline, mamelon), donc un toponyme. A noter cependant que M.T. Morlet le rattache à l alémanique bihel (= hache) et y voit le surnom d un artisan …   Noms de famille

  • ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

  • biegły — biegłygli, biegłyglejszy «mający dużą wprawę, doświadczenie w jakiejś dziedzinie, sprawny, wyrobiony» Biegły w czytaniu, w piśmie, w obcym języku. Był biegły w sprawach administracyjnych. ∆ Biegłe czytanie «czytanie płynne, potoczyste» biegły w… …   Słownik języka polskiego

  • dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

  • ekspedite — książk. «bardzo dobrze, bez trudności, biegle, wprawnie, doskonale» Znać angielski ekspedite. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • niemiecki — niemieckiccy «dotyczący Niemiec, Niemców» Język niemiecki. ◊ Siedzieć jak na niemieckim kazaniu «słuchać czegoś nic nie rozumiejąc» niemiecki w użyciu rzecz. «język niemiecki; lekcja tego języka» Władać biegle niemieckim. Tłumaczyć na niemiecki.… …   Słownik języka polskiego

  • perfekt — [wym. perfekt] pot. «w stopniu doskonałym, świetnie, biegle (znać coś)» On perfekt zna angielski. perfekt pot. w użyciu przym. «doskonały, świetny» Ona jest perfekt w tym, co robi. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • posiadać — ndk I, posiadaćam, posiadaćasz, posiadaćają, posiadaćaj, posiadaćał, posiadaćany posiąść dk XI, posiadaćsiądę, posiadaćsiądziesz, posiadaćsiądź, posiadaćsiadł, posiadaćsiedli 1. zwykle ndk «mieć coś jako swoją własność, być właścicielem czegoś,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”