podkulić

podkulić
dk VIa, \podkulićlę, \podkulićlisz, \podkulićkul, \podkulićlił, \podkulićlony - podkulać ndk I, \podkulićam, \podkulićasz, \podkulićają, \podkulićaj, \podkulićał, \podkulićany
«skulić, zgiąć chowając pod siebie (zwykle nogi); podkurczyć»

Siedzieć z podkulonymi nogami.

Pies podkulił ogon.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • podkulać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podkulaćam, podkulaća, podkulaćają, podkulaćany {{/stl 8}}– podkulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, podkulaćlę, podkulaćli, podkulaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} podwijając lub zginając jakąś część ciała, chować ją pod …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podkurczyć — dk VIb, podkurczyćczę, podkurczyćczysz, podkurczyćkurcz, podkurczyćczył, podkurczyćczony podkurczać ndk I, podkurczyćam, podkurczyćasz, podkurczyćają, podkurczyćaj, podkurczyćał, podkurczyćany «zgiąć pod siebie, pod spód (zwykle nogi, kolana);… …   Słownik języka polskiego

  • podwinąć — dk Vb, podwinąćnę, podwinąćniesz, podwinąćwiń, podwinąćnął, podwinąćnęła, podwinąćnęli, podwinąćnięty podwijać ndk I, podwinąćam, podwinąćasz, podwinąćają, podwinąćaj, podwinąćał, podwinąćany 1. «zwijając podnieść trochę do góry (zwykle jakieś… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”