podrzędny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, podrzędnyni, podrzędnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znajdujący się w dalszym rzędzie pod względem ważności w jakiejś hierarchii, mniej ważny; kiepski, marny : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podrzędny — Grać, odegrać podrzędną rolę (w czymś) zob. rola 3 … Słownik frazeologiczny
składnia — ż I, DCMs. składniani; lm D. składniani 1. jęz. «nauka o budowie wypowiedzeń, ich elementach składowych, o środkach i sposobach służących do ich wyodrębniania lub łączenia, powodujących układanie się ich w całość gramatyczno komunikatywną;… … Słownik języka polskiego
czwartorzędny — czwartorzędnyni «należący do dalekiej (czwartej) klasy, kategorii, odległego rzędu, gatunku itp.; mający niską wartość; bardzo mierny, lichy, marny, podrzędny» Czwartorzędny pisarz, aktor. Czwartorzędny film … Słownik języka polskiego
drugorzędny — drugorzędnyni «należący do niższej kategorii, podrzędny, mniej ważny» Drugorzędny lokal. Drugorzędna restauracja. To sprawa drugorzędna. Grał zawsze drugorzędne role … Słownik języka polskiego
epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… … Słownik języka polskiego
hipotaksa — ż IV, CMs. hipotaksasie, blm jęz. «związek dwu członów syntaktycznych (wyrazów, ich grup, zdań), z których jeden jest podrzędny względem drugiego» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
histrion — m IV, DB. a, Ms. histrionnie; lm M. i, DB. ów 1. «w starożytnym Rzymie: aktor; w średniowieczu, głównie we Francji: zawodowy sztukmistrz, muzykant, śpiewak, akrobata» 2. pogard. «komediant, błazen, podrzędny aktor» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
mordownia — ż I, DCMs. mordowniani; lm D. mordowniani posp. «podrzędny lokal gastronomiczny, w którym się pije dużo alkoholu, gdzie dochodzi często do awantur» … Słownik języka polskiego
pisarczyk — m III, DB. a, N. pisarczykkiem; lm M. te i, ci owie 1. «lekceważąco o pisarzu literacie; marny, podrzędny pisarz» 2. przestarz. «pomocnik pisarza w urzędzie, biurze» … Słownik języka polskiego
