bierność

bierność
ż V, DCMs. \biernośćści, blm
rzecz. od bierny
a) w zn. 1:

Bierność wobec przeciwności losu.

b) w zn. 2:
∆ Bierność chemiczna «charakterystyczny dla niektórych pierwiastków oraz związków chemicznych brak zdolności do wchodzenia w reakcje chemiczne»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • bierność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. biernośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bierny: Denerwująca bierność lokalnych władz. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bezczyn — m IV, D. u, Ms. bezczynnie, blm książk. «bierność, bezczynność» Trwać w bezczynie. Życie w bezczynie …   Słownik języka polskiego

  • indolencja — ż I, DCMs. indolencjacji, blm «niezaradność, niedołęstwo; bierność, zobojętnienie» Indolencja intelektualna, umysłowa. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • indyferencja — ż I, DCMs. indyferencjacji, blm książk. «obojętność, zobojętnienie; bierność» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • inercja — ż I, DCMs. inercjacji, blm 1. «bierne poddawanie się czemuś, niechęć do czynu; bierność, bezwład» Inercja kulturalna, gospodarcza. Inercja myśli. Inercja jakiegoś środowiska. Popaść w inercję. Pogrążyć się w inercji. 2. → bezwładność w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

  • kwietyzm — m IV, D. u, Ms. kwietyzmzmie, blm 1. «beznamiętny stosunek do spraw życiowych, obojętne zdanie się na bieg wydarzeń, brak aktywności» 2. rel. «mistyczna doktryna religijno etyczna sformułowana przez hiszpańskiego teologa katolickiego uznająca za… …   Słownik języka polskiego

  • niemoc — ż VI, DCMs. y, blm 1. «brak sił fizycznych, osłabienie, słabość, bezwład; niedomaganie, choroba» Ogarnęła kogoś niemoc. Trawiła go niemoc. Niemoc w nogach. ∆ med. Niemoc płciowa → impotencja 2. «brak siły wewnętrznej, energii, hartu, niezdolność… …   Słownik języka polskiego

  • otępiały — otępiałyali 1. «niewrażliwy, nieczuły, zobojętniały, niezdolny do reagowania, bierny» Była apatyczna i otępiała. 2. «wyrażający otępienie, bierność, obojętność» Otępiały wzrok …   Słownik języka polskiego

  • otępienie — n I 1. rzecz. od otępić, otępieć. 2. «stan zaniku wrażliwości, energii; bierność, apatia, zobojętnienie, ociężałość, otępiałość» Po śmierci żony wpadł w otępienie. 3. lm D. otępienieeń med. psych. «stały, postępujący spadek sprawności… …   Słownik języka polskiego

  • pasywność — ż V, DCMs. pasywnośćści, blm «bierna postawa, brak aktywności; bierność» Pasywność oportunisty. Pasywność czyjejś postawy życiowej …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”