podważyć

podważyć
dk VIb, \podważyćżę, \podważyćżysz, \podważyćważ, \podważyćżył, \podważyćżony - podważać ndk I, \podważyćam, \podważyćasz, \podważyćają, \podważyćaj, \podważyćał, \podważyćany
«unieść, wypchnąć czymś od spodu, zwykle drzwi, wieko itp., chcąc je otworzyć, podnieść»

Podważyć płytę grobowca.

przen. «osłabić czyjąś powagę, czyjś autorytet itp., podać w wątpliwość coś, co uchodzi za pewnik»

Podważyć czyjeś argumenty, jakąś hipotezę.

Podważać zaufanie do kogoś.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • podważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, podważaćam, podważaća, podważaćają, podważaćany {{/stl 8}}– podważyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, podważaćżę, podważaćży, podważaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… …   Słownik frazeologiczny

  • wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… …   Słownik frazeologiczny

  • mniemanie — n I 1. rzecz. od mniemać. 2. lm D. mniemanieań «przekonanie, sąd, opinia» Dobre, złe, powszechne mniemanie o kimś, o czymś. Podważyć czyjeś mniemania. Rozpowszechniać jakieś mniemanie. Utwierdzić kogoś w jakimś mniemaniu. Utarło się jakieś… …   Słownik języka polskiego

  • niezachwiany — niezachwianyni «nie dający się zachwiać, podważyć; niewzruszony, nieugięty» Być niezachwianym w swoim postanowieniu. Wygłaszać coś z niezachwianą pewnością …   Słownik języka polskiego

  • niezbity — «nie dający się podważyć, taki, któremu nie można udowodnić niesłuszności, nieprawdziwości; nieodparty, pewny» Niezbity dowód winy. Niezbity pewnik, argument …   Słownik języka polskiego

  • odbrązowić — dk VIa, odbrązowićwię, odbrązowićwisz, odbrązowićzów, odbrązowićwił, odbrązowićwiony odbrązawiać ndk I, odbrązowićam, odbrązowićasz, odbrązowićaj, odbrązowićwiał, odbrązowićwiany «podważyć, rozwiać fałszywą legendę otaczającą jakąś postać… …   Słownik języka polskiego

  • prawdziwość — ż V, DCMs. prawdziwośćści, blm «zgodność z rzeczywistością; bycie prawdziwym; cecha tego, co jest prawdziwe, zgodne z prawdą» Prawdziwość oskarżenia, zdarzenia, opowieści. Dowieść prawdziwości czegoś. Kwestionować, podważyć prawdziwość czegoś …   Słownik języka polskiego

  • zdyskredytować — dk IV, zdyskredytowaćtuję, zdyskredytowaćtujesz, zdyskredytowaćtuj, zdyskredytowaćował, zdyskredytowaćowany «pomniejszyć czyjś autorytet, czyjąś wartość, podważyć zaufanie do kogoś lub czegoś; skompromitować, zdemaskować» Zdyskredytować swoich… …   Słownik języka polskiego

  • autorytet — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. autorytetecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek budzący zaufanie, będący ekspertem w jakiejś dziedzinie albo wyrocznią w sprawach moralnych, cieszący się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”