pogoniec

pogoniec
m II, DB. \pogoniecońca; lm M. \pogoniecońce, D. \pogoniecońców
zool. pogońce «pająki z rodzin: Lycosidae i Pisauridae, o ciele długości od 4 do 20 mm, o mocnych, długich nogach; żyją w ściółce leśnej i w pobliżu wód, zdobycz łowią w biegu; należy do nich m.in. tarantula»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”