pogubić

pogubić
dk VIa, \pogubićbię, \pogubićbisz, \pogubićgub, \pogubićbił, \pogubićbiony
«zgubić wiele (wielu) jedno po drugim»

Pogubić pieniądze.

Pogubić rękawiczki.

Dzieci pogubiły kredki.

Pogubili kapelusze.

pogubić się
1. «zgubić siebie wzajemnie, kolejno; zgubić jeden drugiego»

Dzieci pogubiły się w lesie.

2. «o wielu rzeczach: ulec kolejno zgubieniu»

Pogubiły mi się wszystkie chusteczki.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pogubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pogubićbię, pogubićbi, pogubićbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} zgubić po kolei wiele czegoś (wielu kogoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pogubić dokumenty. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pogubić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgubić siebie wzajemnie; zgubić jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci pogubiły się na wycieczce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wielu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kupa — 1. pot. Trzymać się kupy a) «o ludziach i zwierzętach: trzymać się razem, stanowić solidarną gromadę»: Za mną! – wołali konwojenci, w których wstąpił duch władzy. – Uważać, żeby się nie pogubić! Trzymać się kupy! J. Wittlin, Sól. b) «o… …   Słownik frazeologiczny

  • po- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej dokonane, oznaczający» a) «powtarzanie czynności przez jeden podmiot względem wielu przedmiotów lub ich części, np. pogubić, polepić, pomyć, potopić, powiązać; poprzedzielać, porozsyłać,… …   Słownik języka polskiego

  • porozciągać — dk I, porozciągaćam, porozciągaćasz, porozciągaćają, porozciągaćaj, porozciągaćał, porozciągaćany 1. «rozpostrzeć, rozłożyć większą liczbę czegoś; ciągnąc porozkładać» Porozciągać chodniki na podłodze. 2. «rozszerzyć lub wydłużyć wiele czegoś… …   Słownik języka polskiego

  • stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

  • po — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje na granicę zasięgu czegoś w przestrzeni lub w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wanna wypełniona po brzegi wodą. Śnieg po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”