pokarmowy

pokarmowy
przym. od pokarm (zwykle w zn. 1)

Substancje pokarmowe.

Wartość pokarmowa chleba, mięsa.

∆ Przewód pokarmowy «zespół narządów organizmu ludzkiego lub zwierzęcego służący do przyjmowania pokarmu, trawienia, wchłaniania i usuwania substancji nieużytecznych»
∆ Treść pokarmowa «spożyty pokarm zmieszany z sokami trawiennymi»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • pokarmowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z pokarmem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wartość pokarmowa paszy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • błona — ż IV, CMs. błonanie; lm D. błon 1. «cienka, zwykle elastyczna, czasem przezroczysta tkanka spełniająca określone funkcje w żywych organizmach» Błona podniebienia miękkiego. Błony skrzydeł motyli, ptaków. Błony pławne ptaków pływających. Błona… …   Słownik języka polskiego

  • chłonny — chłonnynni, chłonnynniejszy «mający właściwość wchłaniania, wsysania czegoś; absorpcyjny» Powierzchnia chłonna jelit. System chłonny traw. ∆ anat. Naczynia chłonne «naczynia zawierające i przenoszące chłonkę w organizmie; naczynia limfatyczne» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

  • drożny — «łatwo przepuszczający, przepuszczalny, nie zatkany» Drożne jelita. Drożne kanały, przewody żółciowe. Drożny przewód pokarmowy …   Słownik języka polskiego

  • jelito — n III, Ms. jelitoicie; lm D. jelitoit «najdłuższa część przewodu pokarmowego u kręgowców i człowieka sięgająca od żołądka do odbytu, w której zachodzi trawienie i wchłanianie pokarmu i formowanie kału; u większości bezkręgowców: cały przewód… …   Słownik języka polskiego

  • małżoraczek — m III, DB. małżoraczekczka, N. małżoraczekczkiem; lm M. małżoraczekczki zool. małżoraczki «Ostracoda, rząd skorupiaków niższych mających ciało okryte dwuklapowym, muszelkowatym pancerzem; występują w kilku tysiącach gatunków; w morzach i wodach… …   Słownik języka polskiego

  • obleniec — m II, DB. oblenieceńca; lm M. oblenieceńce, D. oblenieceńców zool. obleńce «Aschelminthes, typ bezkręgowców o ciele wydłużonym, obłym, pokrytym oskórkiem, mających przewód pokarmowy w postaci rurki zakończonej odbytem, charakteryzujących się… …   Słownik języka polskiego

  • pozajelitowy — med. «o sposobie odżywiania, podawania leków itp.: pomijający przewód pokarmowy, wprowadzony (do organizmu) nie przez jelita, lecz jako wstrzykiwania podskórne, domięśniowe, dożylne itp.» Odżywianie pozajelitowe …   Słownik języka polskiego

  • pożywka — ż III, CMs. pożywkawce; lm D. pożywkawek 1. «substancja będąca mieszaniną produktów odżywczych (białek, węglowodanów, soli mineralnych), stanowiąca dogodne środowisko dla hodowanych na niej bakterii; podłoże» przen. Jej zachowanie stanowiło… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”