pokrzyżować

pokrzyżować
dk IV, \pokrzyżowaćżuję, \pokrzyżowaćżujesz, \pokrzyżowaćżuj, \pokrzyżowaćował, \pokrzyżowaćowany
1. «zniweczyć, unicestwić, popsuć coś»

Pokrzyżować czyjeś plany, zamiary.

Coś pokrzyżowało komuś życie.

2. rzad. «pokłaść coś na krzyż, umieścić jakieś przedmioty prostopadle do siebie»
pokrzyżować się «ulec unicestwieniu, popsuciu; pogmatwać się»

Plany się nam pokrzyżowały.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • pokrzyżować — komuś szyki zob. szyki …   Słownik frazeologiczny

  • pokrzyżować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}krzyżować I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokrzyżować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, pokrzyżować siężuje się, pokrzyżować sięany {{/stl 8}}{{stl 7}} ulec zaburzeniu, zagmatwaniu; poplątać się, pokręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrzyżowały się komuś plany. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • szyki — Pokrzyżować, pomieszać, mieszać, popsuć itp. komuś szyki «przeszkodzić, przeszkadzać komuś w wykonaniu jakiegoś zamiaru»: Spokojne i pewne pytania Dymitrowa zupełnie pomieszały szyki i wyprowadziły z równowagi pruskiego premiera, którego… …   Słownik frazeologiczny

  • szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… …   Słownik języka polskiego

  • plan — m IV, D. u, Ms. plannie; lm M. y 1. «zamiar, zamysł, pomysł, projekt» Fantastyczny, realny, szalony, zuchwały plan. Plan co do kogoś, czegoś. Snuć plany na przyszłość. Mieć coś w planie. Plan dojrzewa. Plan się udał, spełzł na niczym. ◊ Pokrzyż …   Słownik języka polskiego

  • poplątać — dk IX, poplątaćplączę, poplątaćplączesz, poplątaćplącz, poplątaćał, poplątaćany 1. «splątać jedno po drugim, splątać wiele czegoś, pozaczepiać jedno o drugie» Poplątać nici. Poplątane gałęzie, korzenie. Wiatr poplątał nam włosy. 2. «zagmatwać,… …   Słownik języka polskiego

  • popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… …   Słownik języka polskiego

  • przeniknąć — dk Va, przeniknąćnę, przeniknąćniesz, przeniknąćnij, przeniknąćnął, przeniknąćnęła, przeniknąćnęli, przeniknąćnięty, przeniknąćnąwszy przenikać ndk I, przeniknąćam, przeniknąćasz, przeniknąćają, przeniknąćaj, przeniknąćał 1. «o zapachach,… …   Słownik języka polskiego

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”