pokwękać

pokwękać
dk I, \pokwękaćam, \pokwękaćasz, \pokwękaćają, \pokwękaćaj, \pokwękaćał - pokwękiwać ndk VIIIb, \pokwękaćkuję, \pokwękaćkujesz, \pokwękaćkuj, \pokwękaćiwał
«ponarzekać, poutyskiwać z powodu złego samopoczucia, choroby, niezadowolenia z czegoś itp.»

Pokwękiwał trochę na los.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • pokwękać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pokwękaćam, pokwękaća, pokwękaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} kwękać przez pewien czas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziecko pokwękało i usnęło. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”