polegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, polegaćam, polegaća, polegaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieć zaufanie do kogoś, wierzyć w kogoś, mieć pewność, że ktoś nie zawiedzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polegać na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polegać — na kimś jak na Zawiszy «mieć do kogoś całkowite zaufanie, móc na kogoś liczyć w każdej sytuacji»: Zaproszeni do mieszkania, pochwalili się swoją misją i dali mu nawet plik ulotek do rozprowadzenia wśród zaufanych osób. Wiedzieli, że mogą na nim… … Słownik frazeologiczny
pewny — a. pewien (tylko w funkcji orzecznika) pewnyni, pewnyniejszy 1. «taki, który niewątpliwie nastąpi; niechybny, zapewniony» Iść na pewną śmierć. Zwycięstwo było prawie pewne. Pewna zguba. Pewne nieszczęście. 2. «o człowieku: godny zaufania, taki,… … Słownik języka polskiego
zasadzać — ndk I, zasadzaćam, zasadzaćasz, zasadzaćają, zasadzaćaj, zasadzaćał, zasadzaćany 1. forma ndk czas. zasadzić (p.) 2. książk. «opierać, polegać na czymś, mieć coś za podstawę» Zasadzać nadzieje na czymś. zasadzać się 1. forma ndk czas. zasadzić… … Słownik języka polskiego
firma — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. firmamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedsiębiorstwo handlowe, usługowe lub produkcyjne : {{/stl 7}}{{stl 10}}Firma wydawnicza, handlowa, przemysłowa. Znana, solidna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
konceptualizm — m IV, D. u, Ms. konceptualizmzmie, blm 1. filoz. «przeciwstawne realizmowi pojęciowemu stanowisko w sporze o uniwersalia, jedna z umiarkowanych postaci nominalizmu, według której ogólność jest cechą umysłowej organizacji świata i można ją… … Słownik języka polskiego
lewitacja — ż I, DCMs. lewitacjacji, blm «w okultyzmie: sprzeczne z prawem ciążenia zjawisko mające polegać na unoszeniu się w powietrzu ciał materialnych» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; … Słownik języka polskiego
miarodajny — miarodajnyni «taki, na którym można się oprzeć, polegać, któremu można wierzyć; kompetentny, właściwy, pewny» Miarodajne sądy, opinie, informacje. Czynniki miarodajne. Miarodajni politycy … Słownik języka polskiego
można — 1. «jest rzeczą możliwą, nie ma przeszkody, jest się w stanie coś zrobić» Można na kimś polegać. Nie można czegoś zrozumieć. Można by wcześniej wyjechać. ∆ Rzec można, można powiedzieć «wtręty, zwroty, którymi mówiący podkreśla, że słów po nich… … Słownik języka polskiego
