poleźć

poleźć
dk XI, \poleźćlezę, \poleźćleziesz, \poleźćleź, \poleźćlazł, \poleźćlazła, \poleźćleźli
1. pot. «pójść wolno, ociężale; powlec się»

Polazł zmęczony do domu.

Polazł do piwnicy po kartofle.

2. pot. «udać się dokądś bez potrzeby, bez zapowiedzenia, bez zaproszenia; wpakować się, wepchać się»

Gdzież ona polazła, tak długo na nią czekam!

Po coś tam polazł?

Znowu polazł do nich, chociaż wcale go nie zapraszali.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • poleźć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, poleźćlezę, poleźćlezie, poleźćleź, poleźćlazł, poleźćlazła, poleźćleźli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} udać się w jakimś kierunku wolno, ociężale : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polazł do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”