połysk

połysk
m III, D. -u, N. \połyskkiem, blm
«odbijanie się światła od powierzchni czegoś; odblask, lśnienie»

Metaliczny, szklisty połysk.

Srebrzysty, złocisty połysk.

Połysk stali, złota, wody.

Połysk broni, zbroi.

Połysk oczu.

Przecierać, wycierać, pucować coś do połysku.

Coś nabiera połysku.

techn. Wysoki połysk «mocne, błyszczące lśnienie powierzchni czegoś (zwłaszcza mebli i odbitek fotograficznych)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • połysk — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} odbijanie się światła od gładkiej powierzchni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Połysk włosów. Meble na wysoki połysk. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • połysk — Na wysoki połysk «bardzo starannie, z dbałością o szczegóły»: Budynek banku był niezbyt duży, lecz odpicowany na wysoki połysk: wszędzie marmury, szkło, mosiądz i szlachetne drewno. M. Bielecki, Dziewczyna …   Słownik frazeologiczny

  • wysoki — 1. Ktoś jest wyższy ponad coś «ktoś odnosi się do czegoś z lekceważeniem, nie dba o coś»: (...) ja się męczę, okropnie męczę. Ja nie mogę już pracować, a on – on ciągle zajęty i taki daleki ode mnie, na tyle wyższy ponad wszystko (...). S. I.… …   Słownik frazeologiczny

  • satynować — ndk IV, satynowaćnuję, satynowaćnujesz, satynowaćnuj, satynowaćował, satynowaćowany 1. druk. «wygładzać papier i nadawać mu odpowiedni połysk z obu stron przez przepuszczanie go między walcami kalandra» Papier satynowany. 2. włók. «wyrównywać… …   Słownik języka polskiego

  • półmat — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. półmatacie, blm, techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} połysk lakierowanej powierzchni przypominający połysk skorupy kurzego jaja; niezupełny mat {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • apretura — ż IV, CMs. apreturaurze; lm D. apreturaur 1. «substancja służąca do wykańczania wyrobów włókienniczych, drewna, papierów i skór, nadająca im połysk, elastyczność lub sztywność, odporność na działanie ciepła, wody itp.» Apretura wodoodporna. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • diamentowy — przym. od diament (tylko w zn. 1) Diamentowy połysk. Ostrze diamentowe. Rynek diamentowy. ∆ sport. Diamentowa odznaka szybowcowa «najwyższe odznaczenie pilota szybowcowego» …   Słownik języka polskiego

  • glans — m IV, D. u, Ms. glanssie, blm przestarz. «połysk» dziś tylko w wyrażeniach pot.: Na glans, do glansu. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • glansować — ndk IV, glansowaćsuję, glansowaćsujesz, glansowaćsuj, glansowaćował, glansowaćowany «nadawać przedmiotom gładką, lśniącą powierzchnię; nadawać połysk, gładzić, polerować do glansu» ∆ Papier glansowany «papier satynowany, lśniący i gładki» …   Słownik języka polskiego

  • grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”