pomiarkować

dk IV, \pomiarkowaćkuję, \pomiarkowaćkujesz, \pomiarkowaćkuj, \pomiarkowaćował, \pomiarkowaćowany

1. przestarz. «zorientować się w czymś, wywnioskować, ustalić coś na jakiejś podstawie»

Pomiarkował, że za dużo powiedział.

2. przestarz. «sprowadzić coś do należytych rozmiarów, ograniczyć wielkość, nasilenie itp. czegoś; zahamować, zmniejszyć»

Pomiarkowała swój głośny śmiech.

3. daw. «zastanowić się nad czymś, ocenić w stosunku do czegoś; rozważyć»

Pomiarkował swoje siły.

4. daw. «przystosować do czegoś, pogodzić z czymś»

Pomiarkowała wydatki z dochodami.

pomiarkować się

1. przestarz. to samo co pomiarkować w zn. 1.

2. przestarz. «narzucić sobie opanowanie, równowagę, umiar; opamiętać się, opanować się»

Pomiarkował się i przestał się upierać.

3. daw. «porozumieć się, ułożyć się, obliczyć się z kimś»

Pomiarkowali się o wynagrodzenie.