- poniechać
- dk I, \poniechaćam, \poniechaćasz, \poniechaćają, \poniechaćaj, \poniechaćałksiążk. «przestać o czymś myśleć, coś robić, porzucić jakiś zamiar, zrezygnować z czegoś; zaniechać»
Poniechać zemsty.
Słownik języka polskiego . 2013.
poniechać
Look at other dictionaries:
poniechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poniechaćam, poniechaća, poniechaćają, poniechaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} przestać wykonywać jakąś czynność, zrezygnować z zamiaru; zaniechać czegoś, odstąpić od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniechać planu.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę … Słownik języka polskiego
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
zaniechać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zaniechaćam, zaniechaća, zaniechaćają, zaniechaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} zrezygnować z czegoś, porzucić jakąś myśl, plan, cel; dać za wygraną, poniechać czegoś, cofnąć się przed czymś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
