popaść

I

dk Vc, \popaśćpadnę, \popaśćpadniesz, \popaśćpadnij, \popaśćpadł, \popaśćpadłszy - popadać ndk I, \popaśćam, \popaśćasz, \popaśćają, \popaśćaj, \popaśćał

1. «wpaść, dostać się w coś, zostać opanowanym przez coś; pogrążyć się w czymś»

Popaść w tarapaty, w długi.

Popaść w nędzę, niedolę, niedostatek, ruinę.

Popadać w zadumę, w melancholię, w rozpacz.

Popaść w apatię, w gniew, w złość, w nałóg.

Popaść w konflikt z domownikami.

Popaść w chorobę nerwową.

◊ Popaść w niełaskę «stracić czyjeś względy, zwłaszcza osoby wysoko postawionej, dawniej przede wszystkim panującego»

2. tylko dk, pot. «zdarzyć się, trafić się»

∆ Gdzie, jak, co itp. popadnie, popadło «gdzie, jak, co się da, zdarzy, gdzie się trafi; byle gdzie, byle co, byle jak»

3. → popadać

II

dk XI, \popaśćpasę, \popaśćpasiesz, \popaśćpaś, \popaśćpasł, \popaśćpasiony, \popaśćpasieni - popasać ndk I, \popaśćam, \popaśćasz, \popaśćają, \popaśćaj, \popaśćał, \popaśćany

1. tylko dk «spędzić krótki czas na pasieniu zwierząt (koni, bydła), pasąc nakarmić po kolei lub wiele zwierząt; pokarmić»

Popasła owce przez tydzień.

Popasł konia przed dalszą podróżą.

2. → popasać

popaść się

1. «o koniach, bydle itp.: podjeść, spędzić pewien czas pasąc się»

Konie popasły się przez noc na łące.

2. «o wielu zwierzętach: upaść się, utuczyć się»

Świnie dobrze się popasły.