por

I

m IV, D. -u a. -a, Ms. porze; lm M. -y

1. zwykle w lm «mikroskopijne otwory w skórze człowieka i zwierzęcia, stanowiące ujścia gruczołów łojowych i potowych»

Kurz wnikał w pory ciała.

Odczuwać coś wszystkimi porami ciała.

2. zwykle w lm, bot. «ujścia pionowych kanalików na dolnej powierzchni owocników niektórych grzybów kapeluszowych z grupy podstawczaków; przez ujścia te wysypują się zarodniki»

3. zwykle w lm, chem. fiz. «mikroskopijne otwory (szczeliny, kanaliki, pęcherzyki itp.) w strukturze niektórych ciał organicznych lub nieorganicznych»

Pory skał.

Pory w metalach.

‹z gr.›

II

m IV, D. -a, Ms. porze; lm M. -y

«Allium porrum, dwuletnia roślina warzywna z rodziny amarylkowatych, o małej, podłużnej cebulce i długich liściach; używana głównie na jarzynę oraz jako przyprawa do potraw, uprawiana powszechnie w Europie i Ameryce Płn.»

Pory gotowane, zapiekane.

Pory do zupy.

Surówka z porów.

‹wł. z łac.›