potłuc

potłuc
dk XI, \potłuctłukę, \potłuctłuczesz, \potłuctłucz, \potłuctłukł, \potłuctłuczony, \potłuctłukłszy
1. «rozbić na kawałki (zwykle kilka przedmiotów kolejno) albo bijąc w coś zniszczyć, uszkodzić w wielu miejscach; porozbijać»

Potłuc talerze, szklanki.

Potłuczone rzeźby.

2. «spowodować obrażenia ciała przez uderzenie o coś lub upadek; uderzyć o coś mocno, powodując obrażenia jakichś części ciała w wielu miejscach»

Padając potłukł sobie głowę.

Miał potłuczone kolana.

3. pot. «zbić, pobić kogoś; pobić kolejno, jednego po drugim»

Potłukł kilku napastników.

Potłuc kogoś mocno.

potłuc się
1. «ulec rozbiciu na kawałki, zostać potłuczonym»

Talerze się potłukły.

2. «doznać obrażeń ciała na skutek uderzenia, upadku»

Potłukł się spadając z drzewa.

Potłuc się dotkliwie, mocno.

3. rzad. «pobić jeden drugiego; spędzić jakiś czas na biciu się»

Potłukli się dla rozgrzewki.

Potłukli się przy podziale łupów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • potłuc — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vd, potłuctłukę, potłuctłucze, potłuctłucz, potłuctłukł, potłuctłukli, potłuctłuczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stłuc, rozbić na kawałki, zwykle wiele przedmiotów, lub zniszczyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • potłuc — O dupę potłuc, o kant dupy potłuc zob. dupa 4 …   Słownik frazeologiczny

  • potłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o rzeczach kruchych, pękających: rozbić się, rozlecieć się na kawałki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki potłukły się. Waza się potłukła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • moć o kant dupy potłuc — Być do niczego; być bezużytecznym Eng. Someone has no benefit from something which turned out) To be bad, worthless, or useless …   Słownik Polskiego slangu

  • dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • porozbijać — dk I, porozbijaćam, porozbijaćasz, porozbijaćają, porozbijaćaj, porozbijaćał, porozbijaćany 1. «rozbić, potłuc (kolejno) wiele czegoś» W złości porozbijał sprzęty. Wszystkie drzwi w domu były porozbijane. 2. «o wielu osobach: uszkodzić jakąś… …   Słownik języka polskiego

  • poturbować — dk IV, poturbowaćbuję, poturbowaćbujesz, poturbowaćbuj, poturbowaćował, poturbowaćowany «pobić, potłuc» Poturbowany w czasie bójki, bijatyki. poturbować się 1. «pobić, stłuc się wzajemnie» Chłopcy poturbowali się podczas przerwy. 2. «ulec silnym… …   Słownik języka polskiego

  • kant — 1. pot. Postawić się, stawiać się kantem «ostro, stanowczo sprzeciwić się czemuś, hardo wystąpić»: Co ona ci się tak stawia kantem, weź się za nią ostro, bo potem będą jeszcze większe kłopoty. Roz bezp 1998. 2. pot. Robić kanty «oszukiwać»: No –… …   Słownik frazeologiczny

  • boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie …   Słownik języka polskiego

  • drobno — drobnoniej przysłów. od drobny (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Drobno pokroić, potłuc coś. Drobno zadrukowana książka. b) w zn. 2: Drobno zmielona kawa, kasza …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”