Powalać ręce atramentem.
Powalać spodnie o brudną ławkę.
Powalać się gliną, błotem, sadzą.
Płaszcz powalał się o świeżo malowaną ścianę.
Słownik języka polskiego . 2013.
powalać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powalaćam, powalaća, powalaćają, powalaćany {{/stl 8}}– powalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, powalaćlę, powalaćli, powalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przewracać kogoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pobrudzić się, umazać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powalać się farbą, błotem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulec powalaniu : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalać — Powalić kogoś na kolana zob. kolano 4. Powalić kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka … Słownik frazeologiczny
ubłocić — dk VIa, ubłocićcę, ubłocićcisz, ubłoć, ubłocićcił, ubłocićcony «ubrudzić, pochlapać, powalać błotem; zostawić ślady błota na czymś» Ubłocić (sobie) ubranie. Ubłocone buty. Ubłocić podłogę. ubłocić się 1. «ubrudzić, pochlapać, powalać sobie błotem … Słownik języka polskiego
uszargać — dk I, uszargaćam, uszargaćasz, uszargaćają, uszargaćaj, uszargaćał, uszargaćany «powalać, pochlapać czymś, zwłaszcza błotem; zaszargać» Uszargać sobie spodnie. Uszargana odzież. uszargać się «powalać, pochlapać błotem siebie, swoje ubranie;… … Słownik języka polskiego
wymazać — dk IX, wymazaćmażę, wymazaćmażesz, wymazaćmaż, wymazaćał, wymazaćany wymazywać ndk VIIIa, wymazaćzuję, wymazaćzujesz, wymazaćzuj, wymazaćywał, wymazaćywany 1. zwykle dk «mocno, dokładnie czymś pomazać; wysmarować, ubrudzić, powalać» Wymazać sobie … Słownik języka polskiego
otłuścić — dk VIa, otłuszczę, otłuścisz, otłuść, otłuścićcił, otłuszczony rzad. «pokryć, posmarować, powalać tłuszczem; zatłuścić» Otłuszczony papier po maśle. Otłuszczone ręce. Otłuszczona szklanka … Słownik języka polskiego
pobielić — dk VIa, pobielićlę, pobielićlisz, pobielićbiel, pobielićlił, pobielićlony pobielać ndk I, pobielićam, pobielićasz, pobielićają, pobielićaj, pobielićał, pobielićany 1. «uczynić coś białym, bielszym, jaśniejszym niż było; pomalować na biało (zwykle … Słownik języka polskiego
pobrudzić — dk VIa, pobrudzićdzę, pobrudzićdzisz, pobrudzićbrudź, pobrudzićdził, pobrudzićdzony «uczynić brudnym, zanieczyścić, powalać» Pobrudzić książkę, obrus, podłogę, ubranie. Pobrudzić sobie ręce, twarz, spodnie. Chusteczka pobrudzona szminką.… … Słownik języka polskiego
pokalać — dk I, pokalaćam, pokalaćasz, pokalaćają, pokalaćaj, pokalaćał, pokalaćany 1. książk. «zhańbić, skompromitować, zbezcześcić» Nigdy nie pokalał rąk biciem. Pokalał własne nazwisko. 2. przestarz. «zanieczyścić, powalać kałem» Zły to ptak, który… … Słownik języka polskiego
