poważać

poważać
ndk I, \poważaćam, \poważaćasz, \poważaćają, \poważaćaj, \poważaćał, \poważaćany
«mieć uznanie, szacunek dla kogoś; cenić, szanować kogoś (dawniej także: coś)»

Poważać kogoś za prawość, mądrość.

poważać się
1. «poważać, szanować siebie wzajemnie»

Poważali się nawzajem za uczciwość i pracowitość.

2. «mieć odwagę, ośmielać się coś robić»

Poważa się oczerniać przyjaciół.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • poważać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poważaćam, poważaća, poważaćają, poważaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} żywić głęboki szacunek, uznanie, poważanie dla kogoś, czegoś; liczyć się z kimś, z czymś; wysoko cenić, oceniać kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • liczyć — ndk VIb, liczyćczę, liczyćczysz, licz, liczyćczył, liczyćczony 1. «wykonywać działania arytmetyczne, rachować; wymieniać liczby w kolejności» Liczyć dobrze, szybko. Liczyć do dwudziestu. 2. «obliczać coś, dodając do siebie poszczególne jednostki; …   Słownik języka polskiego

  • szanować — ndk IV, szanowaćnuję, szanowaćnujesz, szanowaćnuj, szanowaćował, szanowaćowany 1. «odnosić się do kogoś, do czegoś z szacunkiem; poważać, czcić, cenić kogoś» Szanować kogo (za coś) jako uczciwego człowieka. Szanować czyjąś pracę, czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • cena — 1. Być, pozostawać w cenie «mieć dużą wartość, być cenionym»: (...) mamy do czynienia z osobą przede wszystkim uczciwą, a to dzisiaj jest w cenie. S mowa 1991. 2. Mieć kogoś, coś w cenie «cenić, poważać, szanować kogoś, coś»: (...) ja morale mam… …   Słownik frazeologiczny

  • cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …   Słownik języka polskiego

  • cenić — ndk VIa, cenićnię, cenićnisz, ceń, cenićnił, cenićniony 1. «przyznawać komuś, czemuś znaczenie, wartość, walory; szanować, poważać» Cenić czyjś talent. Cenił przyjaciół za lojalność. Cenić w dzieciach samodzielność. Cenić coś nisko, wysoko.… …   Słownik języka polskiego

  • poważanie — n I 1. rzecz. od poważać. 2. «uznanie, szacunek» Głębokie, powszechne, prawdziwe, wielkie poważanie. Zyskać, mieć poważanie u kogoś. Cieszyć się poważaniem. ∆ (Łączę, załączam) wyrazy poważania, (zostaję, pozostaję) z poważaniem «formuły… …   Słownik języka polskiego

  • respektować — ndk IV, respektowaćtuję, respektowaćtujesz, respektowaćtuj, respektowaćował, respektowaćowany 1. książk. «brać pod uwagę, liczyć się z czymś, przestrzegać czegoś, mieć wzgląd na coś» Respektować prawo, przepisy, czyjeś zarządzenie. 2. przestarz.… …   Słownik języka polskiego

  • ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… …   Słownik języka polskiego

  • poważanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. poważać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} szacunek, uznanie, uszanowanie, respekt : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”