- powić
- dk Xa, \powićwiję, \powićwijesz, \powićwij, \powićwiła, \powićwityksiążk. «urodzić, wydać na świat»
Powić syna, córkę.
Słownik języka polskiego . 2013.
powić
Look at other dictionaries:
powić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIIc, powićwiję powićwije, powićwity {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: urodzić dziecko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Powiła mu upragnionego potomka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Tim Crow — Professor Tim Crow is a British psychiatrist and researcher. Much of his research is related to the causes of schizophrenia. He is the Honorary Director of the Prince of Wales International Centre for Research into Schizophrenia and Depression.… … Wikipedia
powicie — n I 1. książk. rzecz. od powić. 2. książk. «to, w co spowijano niemowlę; powijaki, pieluszki» przen. «niemowlęctwo; kolebka» Urodzony w niewoli, okuty w powiciu, ja tylko jedną taką wiosnę miałem w życiu. (Mickiewicz) … Słownik języka polskiego
