biurowy

biurowy
\biurowywi
przym. od biuro
a) w zn. 1:

Lokal biurowy.

Praca biurowa.

∆ Maszyny biurowe «urządzenia mechaniczne lub elektryczne, ułatwiające pracę biurową, np. maszyny do pisania, liczenia, maszyny kalkulacyjne, maszyny do sortowania korespondencji»
b) w zn. 2:

Personel biurowy.

Koledzy biurowi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • biurowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, biurowywi, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. biuro w zn. 1, 2: Maszyny biurowe. Komputer biurowy. Praca biurowa. Personel biurowy. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • arabski — arabskiscy «dotyczący Arabów, charakterystyczny dla Arabów» Język arabski. Literatura, sztuka arabska. Państwa arabskie. ∆ Cyfry arabskie «powszechnie używane cyfry, którymi wyrazić można wszystkie liczby według systemu dziesiętnego» ∆ Guma… …   Słownik języka polskiego

  • blok — m III, D. u, N. blokkiem; lm M. i 1. «duża foremna bryła kamienia, betonu itp.» Blok skalny. Blok granitu, węgla, lodu. ∆ Blok chałwy, czekolady itp. «duża, prostokątna bryła czekolady, chałwy itp.» 2. «duży, wielopiętrowy budynek o powtarzalnych …   Słownik języka polskiego

  • chłopiec — m II, DB. chłopiecpca, C. chłopiecpcu, W. chłopiecpcze; lm M. chłopiecpcy, DB. chłopiecpców 1. «dziecko płci męskiej; syn; chłopak» Urodzić chłopca. Internat dla chłopców. Chłopcy bawili się w Indian. 2. pot. «młody mężczyzna; młodzieniec» Jakiż… …   Słownik języka polskiego

  • goniec — m II, DB. gońca 1. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców «pracownik w biurze, fabryce lub w innym zakładzie pracy zajmujący się roznoszeniem korespondencji» Goniec biurowy. Przesyłać listy, paczki przez gońca. 2. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców… …   Słownik języka polskiego

  • gryzipiórek — m III, DB. gryzipiórekrka, N. gryzipiórekrkiem; lm M. te gryzipiórekrki (ci gryzipiórekrkowie), DB. gryzipiórekrków pot. «urzędnik, pracownik biurowy; literat (zwykle kiepski)» …   Słownik języka polskiego

  • guma — ż IV, CMs. gumamie; lm D. gum 1. «produkt wulkanizacji kauczuku naturalnego lub syntetycznego, tworzywo odznaczające się dużą elastycznością, o właściwościach zależnych od ilości i rodzaju składników; stosowana m.in. do wyrobu opon, sprężystego… …   Słownik języka polskiego

  • kalkulator — m IV, D. a, Ms. kalkulatororze 1. B.=D.; lm M. kalkulatororzy, DB. ów «ten, kto kalkuluje; pracownik, który wykonuje kalkulację» ◊ Chłodny, zimny kalkulator «człowiek wyrachowany» 2. B.=M.; lm MB. y lotn. Kalkulator a. kalkulator nawigacyjny… …   Słownik języka polskiego

  • kancelaryjny — «dotyczący kancelarii, właściwy pracy w kancelarii; biurowy» Praca kancelaryjna. ∆ Papier kancelaryjny «papier o ustalonym formacie używany do pisania akt urzędowych, podań itp.» ∆ Styl kancelaryjny «styl suchy, schematyczny, urzędowy» …   Słownik języka polskiego

  • klej — m I, D. u; lm M. e, D. ów «lepka substancja organiczna lub nieorganiczna służąca do łączenia powierzchni jednakowych lub różnych materiałów» Klej albuminowy, kazeinowy, roślinny, zwierzęcy, naturalny, syntetyczny. Klej biurowy, fotograficzny,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”