pozbawić

pozbawić
dk VIa, \pozbawićwię, \pozbawićwisz, \pozbawićbaw, \pozbawićwił, \pozbawićwiony - pozbawiać ndk I, \pozbawićam, \pozbawićasz, \pozbawićają, \pozbawićaj, \pozbawićał, \pozbawićany
«spowodować utratę czegoś, przyczynić się do utraty czegoś przez kogoś lub przez coś; odebrać»

Pozbawić kogoś dachu nad głową, środków do życia.

Pozbawić kogoś nadziei, pewności siebie, sił, spokoju, snu, złudzeń.

Pozbawić kogoś praw, wolności.

◊ Pozbawić kogoś życia «spowodować czyjąś śmierć, być przyczyną czyjejś śmierci»
pozbawić się - pozbawiać się strona zwrotna czas. pozbawić - pozbawiać

Pozbawić się rozrywki, zajęcia.

Pozbawić się przyjemności rozmowy z kimś.

◊ Pozbawić się życia «popełnić samobójstwo; odebrać sobie życie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pozbawić — Ktoś (jest) pozbawiony, coś (jest) pozbawione wyrazu zob. wyraz 2 …   Słownik frazeologiczny

  • pozbawiać się – pozbawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać czegoś samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozbawiać się przyjemności, rozrywki. Pozbawić się środków do życia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …   Słownik języka polskiego

  • rozbroić — dk VIa, rozbroićbroję, rozbroićbroisz, rozbroićbrój, rozbroićbroił, rozbroićbrojony rozbrajać ndk I, rozbroićam, rozbroićasz, rozbroićają, rozbroićaj, rozbroićał, rozbroićany 1. «pozbawić uzbrojenia, odebrać broń, uczynić bezbronnym;… …   Słownik języka polskiego

  • rozhartować — dk IV, rozhartowaćtuję, rozhartowaćtujesz, rozhartowaćtuj, rozhartowaćował, rozhartowaćowany rozhartowywać ndk VIIIa, rozhartowaćowuję, rozhartowaćowujesz, rozhartowaćowuj, rozhartowaćywał, rozhartowaćywany 1. «pozbawić stal, żelazo itp.… …   Słownik języka polskiego

  • rozładować — dk IV, rozładowaćduję, rozładowaćdujesz, rozładowaćduj, rozładowaćował, rozładowaćowany rozładowywać ndk VIIIa, rozładowaćowuję, rozładowaćowujesz, rozładowaćowuj, rozładowaćywał, rozładowaćywany 1. «pozbawić coś ładunku, opróżnić coś z ładunku;… …   Słownik języka polskiego

  • sprzątnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}sprzątać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sprzątnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyrzucić — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • wyrzucać — 1. Wyrzucać (coś) z siebie «wypowiadać, wykrzykiwać coś, zwykle szybko»: Rozmowa okazała się niemożliwa, więc tylko podniosłam rękę i pogłaskałam krótkie kręcone włosy. Jednak dziewczyna pod wpływem mojego gestu zwinęła się nagle jak w spazmie… …   Słownik frazeologiczny

  • głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”