pożreć

pożreć
dk XI, \pożrećżrę, \pożrećżresz, \pożrećżryj, \pożrećżarł, \pożrećżarty - pożerać ndk I, \pożrećam, \pożrećasz, \pożrećają, \pożrećaj, \pożrećał, \pożrećany
«o zwierzętach, także pogardliwie lub żartobliwie o ludziach: zjeść coś łapczywie»

Pies pożarł swoją porcję mięsa.

Łapczywie pożerali obiad.

◊ Pożerać książki «czytać bardzo dużo książek, bez wyboru»
◊ Pożerać kogoś, coś oczami, wzrokiem «patrzeć na kogoś, na coś pożądliwie, chciwie, zachłannie»
◊ Pożera kogoś ciekawość, namiętność, zazdrość itp. «ktoś jest opanowany przez jakieś silne uczucie, np. przez zazdrość»
przen. «pochłaniać, niszczyć, zużywać coś w dużych ilościach»

Ogień pożera zabudowania.

Grzejnik pożera dużo prądu.

pożreć się - pożerać się
1. «o zwierzętach: pożreć wzajemnie jedno drugie»
przen.

Zakochani pożerali się wzrokiem.

2. tylko dk, posp. «pokłócić się gwałtownie, zażarcie»

Pożarli się ze sobą.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • pożreć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pożerać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pożreć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}pożerać się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}pożreć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pokłócić się, posprzeczać się gwałtownie, zajadle : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pożerać – pożreć [jeść, zjadać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}oczami [wzrokiem] {{/stl 13}}{{stl 7}} uporczywie, zachłannie, chciwie, z zachwytem wpatrywać się w kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na balu pożerał (zjadał) ją wzrokiem. Pożerać, jeść oczami, wzrokiem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pożerać się – pożreć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o zwierzętach: zjadać się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walczące ze sobą ryby pożerały się nawzajem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pożerać — → pożreć …   Słownik języka polskiego

  • zeżreć — dk XI, zeżrećżrę, zeżrećżresz, zeżrećżryj, zżarł a. zeżarł, zżarty a. zeżarty, zżarłszy a. zeżarłszy zżerać ndk I, zeżrećam, zeżrećasz, zeżrećają, zeżrećaj, zeżrećał, zeżrećany 1. «o zwierzętach: zjeść, pożreć; rubasznie o ludziach: zjeść coś… …   Słownik języka polskiego

  • jeść — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXb, jem, je, jedz, jadł, jedli, jedzony {{/stl 8}}{{stl 7}} przyjmować pokarm, przeżuwając i połykając; spożywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jeść zupę, drugie danie, kanapkę. Jeść ze smakiem, wolno, w biegu, na stojąco,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pożerać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pożeraćam, pożeraća, pożeraćają, pożeraćany {{/stl 8}}– pożreć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, pożeraćżrę, pożeraćżre, pożeraćżryj, pożeraćżarł, pożeraćżarli, pożeraćżarty {{/stl 8}}{{stl 7}} zjadać coś szybko,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”