- blagier
- m IV, DB. -a, Ms. \blagiererze; lm M. \blagiererzy, DB. -ów«ten, kto blaguje; łgarz»
Słownik języka polskiego . 2013.
blagier
Look at other dictionaries:
blagier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. blagiererze; lm M. blagiererzy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek mówiący rzeczy nieprawdziwe w celu zwrócenia na siebie uwagi, ubarwiający własne opowieści, chełpiący się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
TCRA — Transports en commun de la région d Avignon Les Transports en Commun de la Région d Avignon, également connu sous l acronyme TCRA est le réseau de transports en communs de l agglomération d Avignon. Sommaire 1 Les lignes 1.1 Le service régulier 1 … Wikipédia en Français
Transports en commun de la région d'Avignon — Les Transports en Commun de la Région d Avignon, également connu sous l acronyme TCRA est le réseau de transports en communs de l agglomération d Avignon. Sommaire 1 Les lignes 1.1 Le service régulier 1.2 Le service dimanche et jours fériés … Wikipédia en Français
Jérémy Bardeau — Données clés Nom de naissance Jérémy Bardeau Naissance inconnu en France Nationalité … Wikipédia en Français
Transports en commun d'Avignon — Création 1er mars 1979 Forme juridique Société par actions simplifiée … Wikipédia en Français
blagierka — ż III, CMs. blagierkarce; lm D. blagierkarek forma ż. od blagier Jest skończoną blagierką … Słownik języka polskiego
blagierski — przym. od blagier Blagierskie wywody … Słownik języka polskiego
bufon — m IV, DB. a, Ms. bufonnie; lm M. te y, ci i, DB. ów «zarozumialec, pyszałek; pretensjonalny blagier» Głupi bufon. ‹fr. z wł.› … Słownik języka polskiego
deklamator — m IV, DB. a, Ms. deklamatororze; lm M. deklamatororzy, DB. ów «ten, kto deklamuje, wygłasza utwór literacki; recytator (literacki)» Szkolny, teatralny, zawodowy deklamator. Deklamatorzy z kółka dramatycznego. przen. «człowiek posługujący się… … Słownik języka polskiego
kolorysta — m odm. jak ż IV, CMs. kolorystayście; lm M. kolorystayści, DB. kolorystatów 1. «malarz przywiązujący szczególną wagę do koloru w obrazie» 2. muz. «członek grupy niemieckich kompozytorów organowych działających w XVI/XVII w., których styl… … Słownik języka polskiego
