Komuś urodziły się bliźnięta.
Dzieci są bliźniętami.
Słownik języka polskiego . 2013.
bliźnię — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVa, D. bliźnięęcia; lm M. bliźnięęta, D. bliźnięniąt, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedno z dwojga dzieci urodzonych w czasie tego samego porodu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urodzić zdrowe bliźnięta. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
blizna — ż IV, CMs. bliźnie; lm D. blizn 1. «ślad pozostały po zagojeniu się uszkodzenia skóry; tkanka łączna zapełniająca ubytek powstały w ciele na skutek urazu» Blizna pooperacyjna. Blizny po ospie, od poparzenia. Mieć bliznę na twarzy, na głowie. 2.… … Słownik języka polskiego
bliźni — 1. rzad. «będący bliźniakiem» Bliźni brat. 2. rzad. «jednakowy; bliźniaczy» Bliźnie mogiły żołnierzy. bliźni w użyciu rzecz., podn. «każdy człowiek w stosunku do drugiego (ze stanowiska chrześcijańskiego)» Miłość bliźniego … Słownik języka polskiego
blizna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bliźnie {{/stl 8}}{{stl 7}} ślad na skórze po zagojonej ranie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Blizna po oparzeniu, po cesarskim cięciu. Miał twarz pokrytą bliznami po ospie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
